Machina4

---

II dzicsiąUi rocznicę samobójczej śmierci Tomasza Beksińskiego

James, słysząc własne dialogi na ich kasetach, bierze proszki na ból zębów, przygładza rzedniejące włosy upięte w kucyk i stwierdza: „Nie! To nie ta konwencja!” Przynosi do działu tłumaczeń ITI własną wersję „Octopussy” i zostaje na lata czołowym tłumaczem.

o śmierci babci od strony ojca ma złe przeczucia. Idzie do znajomego numerologa, który wylicza mu na kalkulatorze, że weźmie udział w katastrofie. Bond ma lecieć samolotem linii krajowych do Rzeszowa, aby w klubie „Dedal” prowadzić dyskotekę. Po wielokrotnym zapewnieniu, że nic mu się nie stanie, wchodzi na pokład samolotu PLL LOT AN-24 „Dunajec” 2 listopadai988 roku. Samolot rozbija się przy awaryjnym lądowaniu w pobliżu Łańcuta i wybucha. W czasie ewakuacji Tomek próbuje uratować staruszkę, o czym rozpisuje się prasa.

MAX KLEIN

Jest teraz Maxem Kleinem (Jeff Bridges) z „Bez lęku” Petera Weira. Dowiaduje się, że Kobieta-Wąż niestety odrzuciła rolę jego partnerki, Carli Rodrigo, granej przez Rosie Perez, by stać się mroczną basistką Patricią Morrison w The Sisters Of Mercy.

Ale Max potrafi przecież stać się także charyzmatycznym liderem grupy rocka gotyckiego w ciemnych okularach. Nazywa się Andrew Eldritch, właściwie Andrew William Harvey Taylor, czyli frontman Sióstr Miłosierdzia. Razem z Patricią nagrywają album „Floodland”, który się świetnie sprzedaje. Dzięki kawałkom „Dominion/Mother Russia” i „Lucretia My Reflection” Eldritch porzuca planowaną w tajemnicy kolejną próbę samobójczą, otrzymuje wskazówki na przyszłe życie i wyrzuca z kape

li basistkę, ponieważ lepiej wyglądała niż grała. Pisze recenzje z koncertów, teksty o muzyce i filmach w „Magazynie Muzycznym”, „Tylko Rocku” i Machinie. Nie lubi, kiedy mówi się o nim „dziennikarz muzyczny”, woli być Entuzjastą: „cha, cha!”

Na początku lat 90. nawiązuje kontakt z telewizją publiczną, dla której tłumaczy filmy (m.in. „Gothic”), a przede wszystkim serię „Latający Cyrk Monty Pythona”. Staje się kultowym tłumaczem. „Ale świat to za mało” - mówi Bond. Zostaje Nosferatu. Spełnia się jego największe marzenie.

NOSFERATU

25 maja 1991 roku rozpoczyna życiowe dzieło, audycję „Trójka pod Księżycem”. W radiowym studio rozbiera się jak ha wf., zakłada czarną pelerynę, uszytą na zamówienie w teatrze, zapala świece, wkłada wampirze zęby, gasi światło - organy, dzwony, burza: „Dobry wieczór! Wita Państwa Tomasz Beksiński”. Wszystko ma precyzyjnie przygotowane, płyty, tekst wystukany na maszynie, przećwiczony wielokrotnie w domu nazywanym przez siebie Kryptą. W trakcie nocnych radiowych seańsó\y czyta twórczość Edgara Allana Poe i puszcza ulubionych wykonawców (m.in. Fields of the Nephilim, Lacrimo-sa, Closterkeller, Black Sabbath, Devil Doli, The Moody Blues, Joy Division).

Jako Gary Oldman w „Draculi” gryzie w szyję i pije krew Winony Ryder, która jest oczywiście ukrytą Kobietą-Wężem.

Zostaje zaproszony do programu Wojciecha Cejrowskiego w TVPi „WG Kwadrans”. Prezentuje osobistą kartę członkowską Światowego Stowarzyszenia Wampirów o numerze 656, odżegnuje się od satanizmu i mówi:

, - »

„Bardzo bym chciał poznać wampira”. W trzecim numerze Machiny z czerwca 1996 roku wyznaje: „»Wywiad z wampirem« to film o mnie”.

I jako Louis de Pointę du Lac (Brad Pitt) ucieka przed wścibskimi dziennikarzami do San Francisco. Daje się jednak namówić przez Christiana Slatera, dziennikarza radia KFRC FM, na autoryzowany wywiad. Opowiada o tragicznej sytuacji wampira na przestrzeni wieków i o związanych z tym cierpieniach. I znowu dochodzi do nieporozumienia. Dziennikarz podniecony opowieścią Pitta prosi o zwampiryzowanie, czego Louis oczywiście nie czyni.

„Tu Nosferatu!” - mówi automatyczna sekretarka głosem Tomka i zostaje zniszczona rzutem o ziemię. Tak kończą Wszystkie nieposłuszne urządzenia elektroniczne w Krypcie, których Czarny Tomek nienawidzi, z wzajemnością. Staje się Monstrum, ale nie wie, jak ma na imię. Czy jest Frankensteinem, Mumią, Godzillą, czy może Pokraką z „Pulp Fiction”?.

PINK

Wraca do sprawdzonej postaci - Pink (Bob Geldof) w filmie „The Wall” Alana Parkera. Goli brodę, włosy na klatce piersiowej, brwiach i głowie. Wychodzi na balkon swojego mieszkania i ryczy: „Pedały, Żydzi, Czarnuchy, Palacze Marihuany, Pryszczaci, pod mur z nimi! Rozstrzelać ich!” Nie wyskakuje z dziesiątego piętra, jak mówi się na mieście. Z okna wyskoczyła Simone Choule w „Lokatorze” Polańskiego, którą Pink był swego czasu. Przebierał się wtedy w damskie fatałaszki i chował wyrwane zęby w wywierconych wiertarką dziurach w Krypcie.

JL

ii.

xsi

- 1.