moda kobieca XXw str118

116. XAfyS»łura (r+cieir^ ojrofr.r.rio

kapH-.iUj. wy.nujaJc-fja :>OA>:h nrKW.cje.-jrM w.-icir.-. i!« r,

tacji — służyły do ozdoby. Szyldkret był wówczas najdroższy i uważany za najpiękniejszy. Modne były również całe garnitury wykonane z jasnożółtego rogu. Fantazyjność wykonania takich garniturów doszła wówczas do szczytu; bywały or.e na ogół w kolorach szmaragdowym i fiołkowym, a służyły nie tylko do ozdabiania fryzur balowych i wieczorowych, ale często również, uczesania codziennego. W roku 19! 4 „demier cri" była moda kolorowych peruk, przy czym najmodniejszym koiorem był kasztan, podczas gdy włosy blond uważano za pospolite. Do peruk tych stosowano ozdobne garnitury grzebieni w jasnych kolorach, harmonizujących z barwą włosów i z modną wówczas matową, alabastrową cerą. Był to jednak tylko chwilowy kaprys mody.

KAPELUSZE

Przy niższych fryzurach kapelusze nasuwano głębiej na głowę, opierając je na koku. Główka kapelusza była wówczas bardzo duża. Ronda, wzniesione poprzednio brzegami ku górze, w tym okresie opadły i zdobione rozwianymi piórami, rozpostarły idę szeroko, tworząc malownicze tło dla twarzy i świetny tc-mat dla karykaturzystów, od których też wyszła zaraz propozycja specjalnej konstrukcji drzwi umożliwiających swobodne przechodzenie przez nie w takim kapeluszu (ił. 118). Największe rozmiary osiągnęły kapelusze w latach 1909—1911. Do modnych nakryć głowy należał herot ..Rembrandt" (ii. 116) oraz kn|>eiusz zwany „Szarlotą" (od Charlotty Corday), z szeroką, zmarszczoną główką, wykonany z białego batystu lub tiulu