• rtvj!Ur« i 1923 .1.1 • wnskl węzeł
• :u Kłowy. lok'. na ,. i i '...cli, szeroka 'i .-. - ,\k:orki Si. M. rekówna.
kim. Suknia skracała się coraz bardziej, aż wreszcie w roku 1920 sięgała do j:ół łydki (wg „Bluszczu" 20 cm od ziemi).
W latach 1920—1022 szeroką beczkowatą linię podkreślały marszczone i luźne peleryny (il. 173). Był to okres największych okrągłości. Linia stanu zsunęła się niżej, omijając miejsce naturalnej talii, i zatrzymała się na górnym zarysie bioder. Zniknęły wówczas baskłnkl i tuniki, ustępując miejsca fantazyjnym spódnicom o nierównych dołach i przyszytych osobnych fragmentach, falujących w postaci fartuszków, chusteczek czy godetów, z tkanin bardzo miękkich i przejrzystych. Pod koniec togo okresu (1923) sylwetka zwęża się, zmarszczenia w spódnicach znikają, a nisko umieszczony stan i lekkie wyrzucenie bluzki ujętej w pasek jesl przejściem do następnego okresu — mody „chłopczycy".
•-.•o. wykończeniem 1 ora»!>n (17x1,17 były etio-ftiw.ic i wiszące Jcolcsyki, mjs r.