moda kobieca XXw str155

i.-. Sskr.la a koszulowe) forn-.H. *eoa:ia s pr;>t>osy-clsir.t reform,*lorki Jltdwi-

l*i lit ssir.ńn. ko. Su'xa'.a ittidblono ko'.c.-OA‘/ft-.i liof-uial. 9o5trywa.'Ącyir.l duło p!a-zcz>.*ny tkaniny, K*S3 r.

W roku 1917 piżamy kobiece miały prosię linię (U. 134); ich górna część zapinana była na pętelki wykonane ze sznura, a wąskie nogawki ściągane w kostce na gumkę albo wykończone u dołu plisą. Poza tym prócz piżamy o prostej linii, zbliżonej do męskiej, modne były również piżamy z lekkich tkanin, podobne do koszul nocnych. Miały one górę koszuli a dół piżamy, w postaci szerokich pantalonów, również zebranych w kostce na gumkę i wykończonych falbanką.

Koszula cl z 5 e n n a zaczyna się w tych latach zmniejszać, kurczyć i staje się prawie prosta, zaledwie lekko poszerzona u do:u i zawieszana na wąziutkich ramiączkach; sporządza sie ją już z cieniutkich tkanin. Zniknęły grube zakładki, falbanki, wal&nsjenki i wstążki, a zamiast nich pojawił się płaski haft i mereżka. Można powiedzieć, że koszula dzienna uzyskała formę podobną do noszonych obecnie. Cechą wiążącą ją z ówczesną modą były tylko poszerzenia na biodrach {ił. 156).

W związku z dążeniem do likwidowania nadmiernej ilości sztuk bielizny, koszulka łączyła się w jedną całość z majtkami j tworzyła rodzaj jednoczęściowej kombinacji. Tego rodzaju kolorowo jedwabne „combinaison”, gładkie lub w. drobny wzorek. pojawiły się w latach 1921—1922. Majteczki przyszywano wówczas do koszuli na wysokości bioder lub pod goi.-.i-m, w postaci dwóch faiban, modnie posz< i/iących h!....... Clduść <«-