u. bteiUay: bl¥’,lrn* *
dzMRiny. SKOrfnj z Z3(ci»nlJl:.l i.ah.-naiu. l dawna bl*.i*»3 pia-c.onr.a.
I migi typ — to dobijająca się do wrót uniwersytetu studentko początku XX w. Również i ona na drodze szukania wiedzy
i zawodu stanowi sylwetkę kobiety ubierającej się skromnie (il 12). Równolegle z nią rozwija się typ bardzo już społecznie
• inwiiidomionej feministki, która stanęła do urny wyborczej u . równi z mężczyzną.
II •' i typ to zjawiająca się w dwudziestych latach „chłop-■kobieta, którn osiągnęła już równouprawnienie i pragnie
• v. Milka tego zamanifestować także i poprzez ubiór swoje
I «J<il)M-mt\vo do mężczyzny, naśladując go nawet w sposobie bycia
Wi« •..-• i<- typ czwarty • to kobieta, która stanęła już calkow:-i»* '• i< Inym szeregu z mężczyzną, zarówno jeżeli chodzi u piiin; .• isMidową, jak i życie społeczne. Ta ostatnia nie ..uuu* i' 11 * * iiii./czyzny, lecz pragnie wywołać jogo zainteresowanie " 1(11.111.• •.wują odmiennością, co manifestuje również charak-
ii i . ni Hwcgo stroju.
II IM M MIM' HIGIENISTÓW I LEKARZY
......i 111 di i in mcypacyjnych kobiet drugim czynnikiem przy-
.......)>«• u. i. do reformy ich ubioru był wzrost zrozumienia
• ilu ••lnic 11 i higieny