• mlc noszenia lej części ubioru. Odzywały się liczne glosy protestów, wydawano były nawet zarządzenia królewskie, ma-Jn«v zahamować :ozpowszechnianie się gorsetu, który, trochę zmieniając formę, przetrwał jednak długie lata." luz w XV w. stosowanie drewnianych lub metalowych listew przy gorsetach, uniemożliwiające kobietom schylanie się i klę-k nie w czasie nabożeństw, drażniło władze kościelne. Toteż I • i wszy atak na gorset nastąpił ze strony Kościoła. Również humaniści w XVI w. wypowiadali się przeciw używaniu gorsetu, uważając, że noszenie go jest wynikiem przesadnej kokieterii. Gdy w roku 1788 Somir.erir.g wydał znaną i nagrodzoną pracę O szkodliwości ssnuroteonio biusru, reformator ten miał )uż około 'JO poprzedników w okresie poprzednich 200 lat. Głównym argumentem przeciwników gorsetu było stwierdzenie, ze ogranicza on obieg krwi i powoduje przez to wiele chorób kobiecych. W Polsce Ki łowicz pisał, ze gorsy były ściskano sznurówkami jak najmocniej, dla wydania subtelności stanu, czasem aż do mdłości [...]".
Suknio wymagające rusztowań, jak „vertugadin" lub ..panter”, przyczyniały się bardzo do utrzymywania się gorsetów. Krynoliny z 1688 r. podkreślały taiię we właściwym miejscu i opierały sio na biodrach. Tiumuira, która zniknęła około 1878 r.. nic zlikwidowała gorsetu; by} Cu noszony nadal. Ówczesny
n. c^.sa ctata kobo-co^o pi»-oi
v/:c*«r.l«:r. pobite l po Joąo wto-
-a,: ia'n!!c dra K«es:atter.