••i- Kolll ^ilfp ni;ń)y rli.;śc ro*mlA-:y I IKar.* ottiouy.
[
się one z żakiolu, spódnicy, bluzki, kamizelki, ozdobnego bolera, czasami także jeszcze z pelerynki zakładanej na żakiet lub przyszytej doń przy kołnierzu. Żakiety przypominały formą męskie fraki, którym dodano kieszenie, w wyniku czego wyglądały jak przedłużone staniki z przyszytymi basklnanii. Bywały one wydłużone poniżej bioder bądź krótkie. .Niektóre miały kaskinki lub przyszywane poły, jak u męskich tużurków. Spódnice — od góry dość obcisłe, dołem rozkloszowano — miały przeważnie krój bardzo skomplikowany i złożony z wielu części. Dół bywał przybrany wolantami krojonymi według przygotowanej formy. Czasem spódnico posiadały fałdy zaszyte c-d góry do kolan, dołem rozrzucone i rozkładające się po ziemi. Poza tym, oprócz usztywniającej podszewki, miały jeszcze wszywany „gorsccik" o szerokości 30 cm, opinający biodra. Na rauty, koncerty i „fivc o'clock" noszono spódnice jedwabne, z miękkich materiałów, przybrane „pajęczymi" wstawkami i koronkami. Kostiumy wiosenne i sportowe robiono z miękkiej angielskiej tkaniny zwanej „double-face", z wierzchu gładkiej a od spodu w kratę, zastępującej podszewkę Ten sam materiał w kratę służy; również jako „wystrój” •■'•■uiika rękawów i samej spódnicy. W kostiumach podróżnych .li' owa no kratę na wierzch. Kostium angielski noszony w dni I' •/czowe, tzw. „tnilor madę", posiadał wiele tzw, „gornirun-I ów" w I 'Stari wolantów i ozdób z koronki i futru. Letnie • •• umy wizytowo szyto z indyjskich fularów w drobny rzti-■ ■ lu .itow lois/mlrowyrłi w kolorwli l.n mn\vvin. i/itwo