MĄDRZE CZYTAJ 2 45

■■Hi

, W lesie" Hanna Zdzitowiecka (fragmenty)

„...W najkrótszą noc roku, w noc świętojańską, poszliśmy do lasu. Joasia, choć się do tego nie przyznawała, miała trochę nadziei, że... może w tej baśni o kwiecie paproci jest coś niecoś prawdy i może...

W lesie było ciemno, tajemniczo. Krzyś rozglądał się na wszystkie strony, starając się wypatrzyć coś ciekawego. Powoli oczy nasze przyzwyczajały się do ciemności. Joasia schyliła głowę i dotknęła ręką kępy paproci.

-    Jest! - krzyknęła nagle.

-    Co takiego?

-    O, tam... błyszczy pod paprociami...

Po ziemi pełzło powoli małe światełko.

-    Porusza się - powiedziała zawiedzionym głosem.

-    A tam drugie i trzecie! ...O, fruwa w powietrzu! Jaki śliczny ognik!

-    Błyszczy zielonkawo... Leci! Leci!

-    To świetliki - wołał półgłosem Krzyś.

-    Świetliki?

Czarne, bezskrzydłe samiczki pełzały po ziemi, uskrzydlone samczyki unosiły się w powietrzu, migocąc latarenkami...

-    Świetliki? - powtórzyła przeciągle Joasia.

-    A tyś myślała, że kwiat paproci?

-    Nie, nie... - zaprzeczyła prędko...

-    Ile to dziwów można zobaczyć w letnią noc!”

h