nawozenie sadow i ozdobnych 8

mikroelementy

• Stosuje się najczęściej poza korzeniowo, dolistnie

KORKOWACENIE JABŁEK

Nawożenie szkółek

•    Nawozy fosforowe i potasowe należy rozsiewać tylko przed założeniem szkółki. Optymalna zawartość fosforu w glebie warunkuje m.in. dobry rozwój systemu korzeniowego.

•    Wysokość dawek nawozów fosforowych i potasowych zależy głównie od zasobności gleby w powyższe składniki. Gdy zawartość przyswajalnego fosforu w glebiejest niższa niż 7 mg P w 100 g, dawki powinny wynosić 15-30 kg P na ha. Tak niskie dawki fosforu wynikają z występowania u roślin sadowniczych mikoryzy (współżycie między grzybami a korzeniami roślin naczyniowych — która powoduje, że rośliny korzystają z trudno dostępnych form fosforu.

•    Gdy na polu przeznaczonym pod szkółkę nie stosowano fosforu przez wiele lat (ponad 6-7 lat), celowe jest podanie nawozów fosforowych nawet przy dużej zawartości tego składnika w glebie. Wynika to z faktu, że fosfor w glebie ulega uwstecznianiu. Obecnie stosowane w stacjach chemiczno-rolniczych metody oznaczania fosforu nie uwzględniają tego efektu. Dawki fosforu na polach nie nawożonych tym składnikiem przez wiele lat wynoszą 15-20 kg P na ha. Do nawożenia można użyć superfosfatu pojedynczego lub potrójnego.

Dokarmianie pozakorzeniowe

• Nawożenie doglebowe jest podstawowym sposobem dostarczania roślinom składników mineralnych. Czasem jednak nawożenie pozakorzeniowe daje lepsze efekty. W okresie suszy rośliny nie mogą bowiem pobrać wystarczających ilości składników (zwłaszcza azotu, fosforu i magnezu) przez system korzeniowy. Również nadmiar wody w glebie oraz zbyt zwięzła gleba osłabiają wzrost korzeni, a w efekcie ograniczają pobieranie składników mineralnych. Uszkodzenie systemu korzeniowego przez niską temperaturę lub gryzonie także powoduje, że aktywność pobierania składników jest ograniczona. W tych warunkach wskazane jest opryskiwanie roślin nawozami wieloskładnikowymi. Jeśli nawozy te zawierają mało azotu (mniej niż 5%) należy dodatkowo 2- lub 3-krotnie opryskać rośliny mocznikiem — każdorazowo w dawce 5 kg/ha.

Nawożenie szkółek

•    Dobry jest przefermentowany obornik, który najpóźniej 6 tygodni przed sadzeniem podkładek powinien zostać rozrzucony w dawce 40 t/ha i natychmiast przyorany. Pozostawienie go na powierzchni gleby przez 2 lub 3 dni powoduje duże (40-50%) straty — utlenianie się — azotu. Działanie obornika trwa od 2 do 3 lat (w zależności od rodzaju gleby), a więc ma wpływ na cały okres produkcji drzewek.

•

Z nawozów z tej grupy można polecić także kompost, który powinien być podany w takiej samej dawce, jak obornik. Przy braku obornika lub kompostu glebę można wzbogacić w materię organiczną uprawiając przedplony (nawozy zielone). Dobrym przedplonem jest gorczyca (w ciągu roku należy wysiać ją 3-krotnie i przyorywać na początku kwitnienia), a także rzepak lub mieszanki roślin bobowatych. Działanie przed plonów trwa przez pierwszy rok prowadzenia szkółki.

Nawożenie szkółek

•    Gdy gleby ilaste zawierają mniej niż 20 mg potasu w 100 g (gliniaste poniżej 16 mg i lessowe mniej niż 12 mg), wskazane jest podanie tego składnika w dawce 60-120 kg K na ha. Wyższe z podanych dawki potasu zaleca się przy niższych zasobnościach gleb w ten składnik oraz na glebach ilastych, nie nawożonych potasem przez wiele lat.

•    W takich glebach potas wiązany przez cząstki ilaste (cząstki o średnicy mniejszej niż 0,002 mm) stopniowo przechodzi do roztworu glebowego, a następnie jest pobierany przez rośliny lub wypłukiwany do głębszych warstw gleby.

•    Na takich glebach jedynie bardzo wysokie dawki potasu mogą wpłynąć na polepszenie odżywienia roślin tym składnikiem. Przenawożenie potasem powoduje jednak ograniczenie pobierania magnezu przez rośliny, nawet przy optymalnej zawartości Mg w glebie. Wynika to z faktu, że jony potasu są antagonistami w stosunku ao jonów magnezu.

•    Do nawożenia potasem można użyć siarczanu potasu lub soli potasowej, gdyż drzewa owocowe sa mało wrażliwe na jony chlorkowe.

Analizy chemiczne gleb i liści

•    Próbki liści i gleby pobiera się z sadów owocujących od 15 lipca do 15 sierpnia

•    A z gleb pod założenie sadu późną wiosną II połowa maja

•    Liście jabłoni 15-20 liści z ogonkami z 10 typowych drzew jednej odmiany ze środkowej części długopędu

•    Liście odmian wiśni pobiera się po zbiorze owoców odmiany Lutówka

•    Porzeczek, agrestu, malin po zbiorze owoców tych gatunków