NoK16

122

Potęga mowy ciała

Nad czym popracować: nad doprowadzeniem podwójnego gestu „stop" do perfekcji. Ten gest ma dużą siłę oddziaływania. Jest to silniejsza wersja gestu wykonywanego tylko jedną ręką, opisanego powyżej. Mówiąc, możesz odczuć opór ze strony słuchaczy. Jeśli uniesiesz dwie dłonie, to przekażesz następującą informację: „Stop. Wysłuchajcie mnie. Nie rozmawiajcie, nie przerywajcie. Teraz moja kolej, by mówić”.

Mowa ciała — zamaszyste gesty

Gesty pomagają nam zapalić innych do naszych pomysłów, pomagają nam się również uczyć. Niedawne badanie przeprowadzone przez Uniwersytet w Chicago wykazało, że uczniowie, którzy patrzyli, jak nauczyciel matematyki wykonywał zamaszyste gesty podczas lekcji, czterokrotnie częściej wykonywali te same gesty podczas sprawdzianów i w konsekwencji mieli więcej odpowiedzi poprawnych. Badacze sugerują, że połączenie gestu i słów pomagało uczniom utrwalić wiedzę. Zasadę tę można wykorzystać w niemal każdej sytuacji instruktażowej, niezależnie od tego, czy starasz się nauczyć czytania dziecko, czy wyjaśnić działanie produktu klientom.

Zamaszyste gesty są najbardziej skuteczne, gdy używa się ich do zaakcento-wama istotnych frapmentów wypowiedzi i jeśli sa nne snńinp ? fvm rn Hana

Mowa ciała

osoba mówi. Na przykład na ilustracjach a i b powyżej możesz zobaczyć kogoś,

kto wykonuje szeroki gest, a następnie przyciąga dłonie do siebie. Ten gest ^;j

V _ti ¹

może oznaczać:

maczać: „Chodzi o mnie” albo może to być emfatyczny sposób na powiedzenie: „Biorę na siebie odpowiedzialność”. Energia wkładana w takie :

gesty odzwierciedla to, na ile dana osoba jest zapalona do konkretnego pomysłu lub jak postrzega ważność omawianego zagadnienia. Możesz też^:zauważyćjj odwrotność tego gestu, jak w gestach c i d przedstawionych na ilustracji pop gdy ruch dłoni prowadzi energicznie od ciała danej osoby na zewnątrz, tak jaki starała się ona zdjąć z siebie jakiś ciężar.

Gdy dana osoba wykonuje gest, jakby coś od siebie odpychata, mówi: „To nie jest mój problem”

Na co zwrócić uwagę: gdy gesty nie pasują do sfów. Czasem gesty poi ustalić, czy dana osoba mówi prawdę. Niedawno analizowałam mowę |cij||;| jj jednego z polityków, mówiącego o kosztach wojny w Iraku. Twierdził op, warto je ponosić. Zaczął od słów: „Bardzo ważne, byśmy to zrobili”, ą:|| dłonie były blisko siebie, podobnie jak na rysunku e poniżej. Następnie pi dział: „To nie jest wielki problem”, a jego dłonie rozsunęły się, tak jak! r rysunku/ Jego gesty zaprzeczały więc słowom, a odstęp pomiędzy jego dłoń wyraźnie świadczył o tym, jak postrzegał on wielkość danego zagadnienia.

Możesz zauważyć taką niespójność, gdy ktoś celowo stara się wprowadzić jjLjj Cię w błąd: „Dostałem w tym roku dużą podwyżkę” (rysunek e), „podczas gdy : | ]l