moment zginający w tym przekroju
M{xi) =RAxl~^y>
xl może przybierać wartości od 0 do / przy:
II o |
js; ii o |
II A |
ri II 1 |
2 '
Następnie przyrównujemy do zera siłę tnącą aby znaleźć przekrój, w którym moment zginający ma wartość maksymalną:
T(xi) ra Qxi xi
' - — L
4'
po czym podstawiamy wartość odciętej x[ do wyrażenia na moment zginający i otrzymujemy
^ma x RA
1 _ q f1Y -pl
4 2 4
16
Aby wyznaczyć położenie punktu przegięcia belki musimy znaleźć taką wartość odciętej x’{ przekroju, w którym moment zginający równa się zeru:
M -R x" qX"^ - 0 x"-2Ra -l Mtyl) ~ kAx1 ' ~ X1 ~ ~ ~■
Przecinamy następnie belkę w przekroju n-n o odciętej x2, siła tnąca w tym prze
kroju
r(x2) ~ ra ~~ $ + rb ~R-Moment zginający w przekroju n-n wynosi ( l
M(x2) = RAx2~ql
p ć x2 - ~ \+Rb(x2~0 = ~ x2~ql
31
x2 może przybierać wartości od 1 do —, przy:
M _ Pl
M(x2) --y»
Wykonać wykresy momentów zginających i sił tnących dla belki AB podpartej obu końcami przegubowo i obciążonej równomiernie rozłożonym obciążeniem cią-
o-łym q oraz siłą skupioną P = — ql, jak pokazano na rysunku 2.13a.
x2=-
M(x2) - 0-
b)
Aby wyznaczyć reakcję pionową w punkcie B, bierzemy sumę momentów względem punktu A, natomiast przy wyznaczaniu reakcji pionowej w punkcie A korzystamy z sumy rzutów sił na oś OY.
Obciążenie belki w przedziale AB zastępujemy wypadkową, która wobec równomierności rozłożenia obciążenia równa jest ql i przechodzi przez środek odcinka AB.
Zwroty obu reakcji zakładamy do góry.
Wtedy
1Lma =-r-+qi 2~rbI-®’
46
47
31