CCCCCCCCCCCCtCLCL
l\t obliczenia odkształcenia po przeprowadzonej operacji, korzystam z zależności zawartej w Technologia obróbki plastycznej na zimno" T. Golatowskl, B. Kwaśniewski Warszawa I9S5r. str. 212:
Ec=V-~ = 1- *m„ < Euop
Dopuszczalne odkształcenie dobieram z tabeli 4.33. z „Technologia obróbki plastycznej na zimno ” T. Golatowski, B. Kwaśniewski - Warszawa 1985r.
Dla miedzi wynosi (0,6- 0,8).
Wyznaczanie odkształceń po wytłaczaniu:
E=l-mi”=l - 0,635=0,365, więc E<Edop
Wyznaczenie odkształcenia po przetłaczaniu:
E=l-(m]*m2)= 0,492, więc E<E<jop
5.2.3. Sprawdzenie czy należy stosować dociskacz przy wytłaczaniu: 0,02*Dk=4,728>g=l,5 trzeba.
Sprawdzenie czy należy stosować dociskacz przy pierwszym przetłaczaniu: 0,02*di’”=3,0>g trzeba.
5.2.4. Wyznaczenie wysokości po wytłaczaniu:
hj=0,25 •(£*■ 1 d,”’) i 0,43~^<di’” + 032*r,)
ml ul ni
rj = (4 - 6)g, przyjmuję: rsi = 4g = 6 [mm], di = 150 [mm]
hr=0,25*(^1150) + 0,43~7-(150 + 032*6) 158,2 [mm],
0,635 150
5.2.5. Wyznaczenie całkowitej siły Pe:
Pe = Pkmi“ + Pd
Wyznaczenie maksymalnej wartości siły Pk““: Pk“x=k*jr*d*g*Rm
gdzie:
• k - współczynnik określający stosunek sił Pk”** i P".
• d — średnica wytłoczki (liczona po środku grubości ścianek).
• g - początkowa grubość blachy.
• Ra- wytrzymałość na rozciąganie kształtowanej blachy.
Wartość współczynnika „k” odczytuję z książki pi: „Obróbka plastyczna na zimno”, S. Erbel, K. Kuczyński, Z Marciniak, Warszawa 197Jr.
10