Obraz5

Budowa i utrzymanie skarp jest trudne. Rozmywane są przez obfite opady (erozja wodna), osiadanie gruntu, często też następuje osuwanie się gruntu z groźnymi następstwami. Efektem erozji jest niszczenie pracy włożonej w budowę, formowanie i plantowanie nawierzchni.

Trudności przy budowie skarp wynikają z

-    małej zwięzłości świeżo uformowanego gruntu,

-    dużego kąta nachylenia (spadku) skarpy,

-    trudności w zagęszczeniu podłoża,

-    zagrożenia erozją wodną i wietrzną.

Najczęściej spotykanymi metodami zagęszczania nasypów są:

-    zagęszczanie maszynami używanymi do robót ziemnych (spycharka gąsienicowa i ciągnik gąsienicowy),

-    zamulanie - zalewanie wodą powyżej pełnej pojemności wodnej gruntu (piasek i żwir),

-    wałowanie (grunty spoiste) - kierując wał od zewnątrz do wewnątrz nasypu,

-    zagęszczanie przez wibrację - grunty luźne niespoiste.

Metody umacniania powierzchni skarp:

-    hydroobsiew z użyciem osadów ściekowych, torfu, lateksu,

-    ściółkowanie (kora, trociny, igliwie, sieczka),

-    tworzenie w poprzek zbocza poziomych stopni obsadzonych bylinami (skarpy ozdobne),

-    tradycyjne darniowanie, pokrywanie powierzchni darnią z łąk lub darnią przygotowaną na podłożu torfowym,

-    pokrywanie powierzchni darnią przygotowaną na kratce PCV,

-    pokrywanie powierzchni tekstylną matą trawnikową,

-    betonowanie, okładanie płytami betonowymi pełnymi lub ażurowymi,

-    pokrywanie skarp roślinnością trwałą - krzewy i krzewinki liściaste; przykłady gatunków roślin:

Heclera helix Cotoneaster dammeri Vinca minor Vinca minor ‘Variegata’

Euonymus fortunei ‘Variegata’

Callnna yulgaris Erica sp.

-    pokrywanie skarp krzewami iglastymi niskorosnącymi lub płożącymi; przykłady gatunków roślin:

Juniperus sąuamata ‘Blue Carpet’

Juniperus media ‘Hetzii’

177