Obraz)7 (7)

10.1. Przyrząd do zasilania paleniska w dodatkowe powietrze do dopalania gazów spalinowych (konstrukcji autora). W piecach starej konstrukcji wykorzystywano ciepło tylko w pierwszym okresie palenia. Produkty zaś suchej destylacji trafiając z paleniska do kanałów nie napotykały odpowiedniej ilości tlenu ani niezbędnej temperatury otoczenia dla podtrzymania procesu spalania i ulatywały do komina nie spalone. Ta

___Ł.

kie zjawisko powodowi    wało straty ciepła, a

9 miastach.

nie spalone cząstki węgla, czyli dym, zanieczyszczały powie*-, trze w osiedlach i

oVo°₀    Walka z zadymie

600 o o o o

niem miast w Polsce została już dawno podjęta. W tym celu

wypróbowano szereg ) -i wynalazków, między

Rys. 37. Przyrząd do zasilania paleniska w powietrze podgrzane: a) przekrój przez piec,

innymi małe przyrządy do zasilania

^w ?°" paleniska dodatkowo

ty przekrój poziomy, c) widok przyrządu od ^w ^^en umieszczo-

strony wewnętrznej.

ne w drzwiczkach paleniskowych kotłów

centralnego ogrzewania oraz stosowano urządzenia oddymiające

na kominach itp.

W Związku Radzieckim zapobiega się zadymianiu przez dopalanie węgla w piecach bezkanałowych, z komorą spalania nad

paleniskiem.

Wykorzystując zjawisko, źe tarcie wzajemne gazów, które potęguje proces spalania, jest znacznie większe niż tarcie gazów o gładkie ściany pieca, skonstruowano do paleniska przyrząd (rys. 37) do spalania gazów znajdujących się w przestrzeni

nadpaleniskowej (w celu doprowadzenia do możliwie pełnego procesu palenia).

Przyrząd do dokładnego spalania cząsteczek gazów może być zastosowany do każdego paleniska; ma on kształt żeliwnej skrzynki płaskiej z góry przykrytej, a z dołu otwartej i zaopatrzonej w naprzemianległe poziome przegródki. W górnej części ściany frontowej skrzynka posiada kilka otworów. Przyrząd . umieszcza się w piecu przy tylnej ścianie paleniska ponad rusztem w ten sposób, że powietrze jest zasysane przez dolny otwór z popielnika i skierowane zygzakowatą drogą pomiędzy prze-; gródkami do otworów wylotowych znajdujących się. u samej góry przyrządu.

■' Podgrzane do 300-5-350° powietrze wylatuje do paleniska, ponad warstwę paliwa w miejscu spalania się gazów. Tu powoduje wiry i tarcie gazów, co współdziała tworzeniu się grup palnych i spalaniu cząsteczek węgla, które nie uległy spaleniu w warstwie rozżarzonego paliwa i miały już wraz z dymem ulecieć z komina. Urządzenie to zmniejsza ilość dymu i pozwala "ociągać 4-5-6% oszczędności na opale.

11. TRZONY KUCHENNE

Trzony kuchenne powinny również ulec zmianom kontrakcyjnym. Budowane do niedawna trzony kuchenne o długości najmniej 5 kafli, ze ściankami nad trzonem o trzech albo nawet czterech rzędach kafli, zakończone odstającymi od ściany na 10 cm gzymsami, należy uważać dzisiaj za przeżytek.

Trzon kuchenny powinien być mały, zużywać nie za dużo opału i zajmować jak najmniej miejsca w pomieszczeniu. Ściankę ponad kuchnią należy wyłożyć płytami kaflowymi z obciętymi rumpami, obsadzonymi na zaprawie wapiennoce-mentowej.

Jeżeli ściany pomieszczenia kuchni wyłożone są płytkami glazurowanymi, to należy nimi wyłożyć ścianę nad trzonem kuchennym, lecz wówczas nie powinny one stykać się z płytami żeliwnymi na trzonie. Między płytkami glazury a rozgrzewają-

73