Obraz60 (3)

sce przeznaczenia. Piec ma dolną ramę na nóżlkach żeliwnych, o wysokości około 10 om, przymocowanych śrubami do kątów-' nika 40 X 40 X 5 mm. Ramę wewnątrz trzeba wzmocnić dwoma piaskownikami ułożonymi wzdłuż przekątnych i przyniłowanymi do dolnych półek kątowników. W czterech rogach ramy przy-spawane są odpowiednio przycięte blaszki grubości 3—4 mm

a)

Rys. 43. Piec kaflowy przenośny obramowany kątownikami: a) widok ogólny, b) przekroje

z otworami, w których umieszcza się pręty o średnicy 8—10 mm zakończone gwintem i nakrętkami.

Licowanie ścian zewnętrznych kaflami wykonuje się podobnie jak przy piecach stałych. Różnica polega tylko na łączeniu kafli narożnych, które w tym wypadku mocuje się cienkim drutem ocynkowanym za istniejące otwory i przywiązuje się do pionowych prętów przechodzących przez ramę. Po włożeniu ostat-

niego rzędu kafli nakładamy na pręty bednarkę z otworami na śruby i skręcamy całość, grubość bednarki około 3 mm. Następnie poszczególne kafle klamrujemy w sposób poprzednio opisany. Po sklamrowaniu wykładamy kafle szpałdowaną cegłą, płytkami ceramicznymi lub starą karpiówką ręczną (jak to opisano w p. 3 tego rozdziału). Układ kanałów jak przy piecach

Rys. 44. Piec składany z dwóch części z kafli majolikowych

Rys. 45. Piec składany szkieletowy przenośny

o małej powierzchni grzejnej. Ze szczególną starannością należy wykonywać dylatację tj. wolną przestrzeń między kanałami, a ścianami lioowania kaflowego, gdyż podczas transportowania przy przechylaniu nie wypalonego pieca mogą powstać pewne naruszenia układu dylatacji.

Część górną pieca wykonuje się w sposób podobny jak część dolną. Przy składaniu części górnej z dolną, zaprawa, którą nakładamy na górną część kanałów i elementy metalowe, powinna być dość rzadka, dobrze rozmieszana bez kamieni. Do bardziej praktycznych należy zaliczyć piece okładane szkieletowe. Część górna i dolna wykonana jest w ramach z kątownika. Tak wykonany piec jest mocniejszy i wygodniejszy w transporcie (rys. 45).

53