OMiUP t1 Gorski9

Najwyższą teoretyczną geometryczną wysokość ssania pompy w przypadku zasysania wody można osiągnąć w temperaturze 0°C i wynosi ona, w zależności od panującego ciśnienia atmosferycznego, około 10 m H₂0. Natomiast praktyczna maksymalna manometryczna wysokość ssania dla dobrze wykonanych pomp odśrodkowych wynosi około 8 m H₂0, dla tłokowych zaś — ze względu na dodatkowe opory przepływu przez zawory — około 7 m H₂0.

Graniczna manometryczna wysokość ssania pompy ze zbiornika otwartego jest zależna od temperatury pompowanej cieczy, od jej właściwości fizycznych, a głównie od zależności temperatury wrzenia od ciśnienia oraz od panującego ciśnienia atmosferycznego.

Teoretyczna krzywa wysokości ssania wody dla zakresów temperatur wyższych od +100°C w dalszym ciągu przebiega płynnie. W rzeczywistości jednak, aby umożliwić ogrzanie wody do temperatury wyższej niż 100°C, konieczne jest podniesienie jej ciśnienia ponad ciśnienie atmosferyczne. Powoduje to załamanie rzeczywistych krzywych zależności wysokości napływu wody od temperatury, po przekroczeniu temperatury 100°C.

[m H₂0] f

0,10 [MPa] 0,11

0,12 _a 0,13 0,14 0,15 0,16 0,17 0,18 0,19

0,20

Rys. 2.4. Wykres zależności wysokości ssania od temperatury wody.

Na rysunku 2.4 przedstawiono zależność wysokości ssania pomp od temperatury wody, która jest najczęściej przepompowywanym czynnikiem na statkach.

39