P1020598

Współczynnik załamani światła, n, jest wielkością charakterystyczną dla danego ośrodka.    _Q

Współczynnik załamania światła zależy od: rodzaju ośrodka długości fali gęstości elektronowej ośrodka temperatury    ^ ,, \pV

od ciśnienia (dla gazów)

;G

W

Współczynnik załamania światła może być wykorzystany do: identyfikacji związków organicznych do wyznaczania struktury związków

do wyznaczania stężenia na podstawie krzywej wzorcowej do oznaczania czystości związków organicznych

se

Refrakcja molowa jest z reguły nieco większa od polaryzacji elektronowej.		/f^2 —1 1
Często przyjmuje się, że refrakcja molowa jest w przybliżeniu równa polaryzacji elektronowej i atomowej.		n^2 + 2 p
Refrakcja molowa charakteryzuje deformacje powłok elektronowych cząsteczek i jako funkcja współczynnika załamania światła zależy od		r , 1 cm^3 M= -3 i gon g r_ 1 M **-*+2 p
długości fali.
Z reguły współczynnik załamania światła mierzy się przy żółtej linii światła		m 3_Vn»l'' ran^3 L^A»J V -3 , g^cm mol
sodowego.		Refrakcja molowa określa objętość, którą rzeczywiście zajmują w przestrzeni
		cząsteczki jednego mola substancji (bez przestrzeni
		międzycząsteczkowych).
sa		Refrakcja molowa jest mniejsza od objętości molowej.

Refrakcja molowa jest wielkością związaną ze strukturą cząsteczki

Refrakcja molowa jest addytywna. Oznacza to, że można wyliczyć refrakcję molową poprzez dodanie udziałów przypisanych atomom, ugrupowaniom atomowym wybranych atomów oraz wiązań w cząsteczce.

Refrakcja molowa nie jest wielkością addytywną w przypadku związków o wiązaniach jonowych.