P1040033

Tablica 3

Granice dopuszczalnych błędów wskazań czujników zegarowych MDAa (wg PN-68/M-5326I

Czujniki zegarowe MDAa o zakresie pomiarowym 0-3/0,01 mm oraz 0-10/0,01 mm	Dopuszczalne błędy wskazań ± [pm] Klasa dokładności
	I	n
Zmienność (wierność) wskazań	3	5
Błąd wskazań w granicach:
całego zakresu pomiarowego	20	30
dwu obrotów wskazówki	15	20
pół obrotu wskazówki	10	15
0,1 obrotu wskazówki	5	8
Nacisk mierniczy	i 1,5 N
Rozstęp nacisku w całym zakresie pomiarowym	Ś0,6 N

3.2. METODY I NARZĘDZIA POMIAROWE 3.2.1. Sprawdzanie suwmiarek

Płaskość powierzchni pomiarowych lub prostoliniowość krawędzi pomiarowych sprawdza się za pomocą liniału krawędziowego zerowej klasy niedokładności. Odchyłkę niepłaskości lub nieprostoliniowości ocenia się porównując szerokość szczeliny świetlnej ze szczeliną wzorcową. Szczeliny wzorcowe o określonej szerokości można otrzymać pomiędzy liniałem a środkowym stosem płytek wzorcowych.. Liniał oparty jest na płytkach wzorcowych, z któ-1 iych dwie krańcowe mają tę samą długość, a płytki środkowe mają długości I od nich mniejsze stopniowo o wartości ustawianych szczelin wzorcowych.

Równoległość krawędzi mierniczych szczęk wewnętrznych sprawdza się za I pomocą mikrometru zewnętrznego klasy 0 po uprzednim umieszczeniu płytki I wzorcowej (np. o wymiarze nominalnym 30 mm) między powierzchniami I mierniczymi szczęk (rys. 3.1). Błąd równoległości określa się jako największą I różnicę wskazań mikrometru, dla końcowych położeń płytki pomiarowej.

Dokładność wskazań wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych i głęboko- I ściomierza sprawdza się poczynając od tzw. wskazania zerowego zgodnie I z «ys. 3.1.

Dla suwmiarek o zakresie pomiarowym 0—140 mm tworzy się stosy po-■nrrarowe o wymiarach 21,3; 71,6 i 126,9 mm; dla suwmiarek o zakresie mm, wymiary stosów pomiarowych płytek powinny wynosić 71,2; 15146; 231,9 i 300 mm.

Do sprawdzenia suwmiarek można używać płytek wzorcowych kl. ffl bez uwzględniania ich błędów.

Rys, 3.1. Sposoby sprawdzania niedokładności wskazań dla szczęk zewnętrznych, wewnętrznych i głębokościomierza

W suwmiarkach używanych sprawdzanie niedokładności wskazań powinno być dokonywane w każdym wybranym punkcie zakresu podziałek prowadnicy i noniusza, jednak przy dwóch końcowych położeniach tej samej płytki wzorcowej (lub stosu płytek) na długości powierzchni mierniczej szczęk — przy końcu i w pobliżu prowadnicy (rys: 3.2).

Rys. 3.2. Sposoby sprawdzania dokładności wskazań dla suwmiarek używanych

29