P1160446

|g|Il (3.6)

Obszary opadania cząstek ciała stałego opisać można również w oparciu o liczbę Archi medesa:

(3.7)

Ar = -y(p_s-p)p-g

Zależność pomiędzy liczbą Reynoldsa a liczbą Archimedesa dla poszczególnych obszarów ruchu przedstawiono poniżej:

1) obszar Stokesa, Ar < 9,	Re ■ — 18	(3.8)
2) obszar Allena, 9 < Ar < 82500,	r * \wm	(3.9)
3) obszar Newtona. Ar >82500,	Re = l,74VAr	(3.10)

Dla cząstek nickulistych, po uwzględnieniu współczynnika sfeiyczności 6. równanie określające prędkość opadania w obszarze Stokesa ma postać:

W obszarze Newtona równanie określające prędkość opadania przedstawia się nastę-pująco:

_w, f⁴ 7i<P« -P) 8 V³ P

•(5,31-4,87iW“^0,5

(3.12)

gdzie:

6 - współczynnik sferyczności, czyli stosunek pola powierzchni kuli o średnicy d, do pola powierzchni cząstki,

d, - średnica zastępcza cząstki, czyli średnica kuli o objętości równej objętości ziarna, obliczana ze wzoru:

d

CXI3)

3.1.2. Opadanie w zawiesinie

O. W)

Prędkość opadania zakłóconego (w zawiesinie) można obliczyć ze wzora: w_x = w-f

gdzie:

w - prędkość opadania swobodnego, m/s, f — współczynnik poprawkowy.

Współczynnik poprawkowy f oblicza się z zależności:

(3-15)

f—5i_

l₀uw-«>

gdzie:

e - ułamek objętości płynu w zawiesinie. mVm³ (porowatość). Porowatość zawiesiny definiowana jest następująco:

(3.16)

gdzie:

V_x - objętość zawiesiny, nr,

V, - objętość sumaryczna cząstek ciała stałego w zawiesinie, m\ V — objętość płynu w zawiesinie, m³.

Stężenie zawiesiny definiowane jest następująco:

m,

V,

(3.17)

gdzie:

c - stężenie ciała stałego w zawiesinie, kg/m ,

m, - masa wszystkich cząstek ciała stałego w zawiesinie, kg.