202 Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich
wyjazdów, jeżeli czas między wyjazdami jest bardzo krótki oraz w każdym przypadku raz dziennie.
Warunki weterynaryjne wymagane przy przechowywaniu i transporcie mleka
Przepisy wymagają, aby mleko surowe bezpośrednio po doju umieścić w czystym miejscu, odpowiednio wyposażonym, by nie uległo zanieczyszczeniu. Tam też powinno być poddane chłodzeniu. Mleko surowe po udoju należy schłodzić do temperatury: 8 °C lub niżej w przypadku codziennego odbioru, 6 °C lub niżej, jeśli mleko nie jest odbierane codziennie. Mleko nie schłodzone po udoju może być odbierane w ciągu 2 godzin od doju, jeśli niezwłocznie po odbiorze zostanie schłodzone lub poddane obróbce cieplnej.
Pomieszczenia do przechowywania mleka powinny:
• mieć ściany i posadzki gładkie, łatwe do czyszczenia, mycia i dezynfekcji
• być wyposażone w urządzenia do chłodzenia mleka
• być zabezpieczone przed gryzoniami i owadami
• być niedostępne dla zwierząt i oddzielone od pomieszczeń dla zwierząt
• mieć uporządkowany i czysty teren wokół pomieszczeń na mleko.
Zbiorniki i pojemniki na mleko nie mogą być uszkodzone. Powinny być wykonane z materiału nierdzewnego o gładkiej powierzchni, łatwej do czyszczenia, mycia i dezynfekcji. Pojazdy używane do transportu mleka nie mogą być uszkodzone i nie mogą być używane do przewożenia zwierząt, produktów lub rzeczy mogących zanieczyścić mleko. Cysterny, zbiorniki, konwie i inne pojemniki używane do przewożenia mleka powinny być tak skonstruowane, aby mleko spływało z nich całkowicie, były łatwe do czyszczenia, mycia i dezynfekcji, hermetycznie zamknięte w czasie transportu j wyraźnie oznakowane.
Mycie zbiorników pojemników używanych do doju i przechowywania mleka musi być prowadzone wodą zdatną do picia oraz dezynfekowane środkami posiadającymi atesty PZH.
Miejsce do mycia i dezynfekcji może być zorganizowane w pomieszczeniu do przelewania mleka lub jego przechowywania. Nie dopuszcza się mycia w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta. Temperatura przewożonego mleka nie może być wyższa niż 10 °C.
gatunków zwierząt
Państwa członkowskie UE warunki utrzymania innych gatunków zwierząt niż świnie, cielęta i kury regulują własnymi przepisami krajowymi uwzględniając założenia Dyrektywy UE 98/58. W Polsce warunki te są regulowane Ustawą o ochronie zwierząt z dn. 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. nr 11. poz. 724) znowelizowaną Ustawą o ochronie zwierząt z dn. 6 czerwca 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. nr 135, poz. 1143) oraz Rozporządzeniem IHinistra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dn. 2 września 2003 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierzą* go-spodarskicli (Dz. U. z 2003 r. nr 167, poz. 1629) z późniejszymi zmianami.
Opieka i nadzór nad stadem
Zwierzętami powinny zajmować się osoby posiadające odpowiednie predyspozycje, wiedzę i kompetencje. Personel winien mieć teoretyczną i praktyczną wiedzę w zakresie:
• rozpoznawania stanu zdrowia
• rozpoznawania zmian w zachowaniu się zwierząt
• oceny warunków środowiskowych.
Wszystkie zwierzęta utrzymywane w budynkach inwentarskich muszą być doglądane przez obsługę co najmniej raz dziennie, natomiast utrzymywane w innych systemach (np. pastwiskowy) należy doglądać częściej, w zależności od warunków, dla zapewnienia im dobrostanu. Dla zapewnienia prawidłowego dozoru zwierząt należy zapewnić odpowiednie oświetlenie (stałe lub przenośne) możliwe do wykorzystania o każdej porze.
Jeżeli zwierzęta utrzymywane są poza budynkiem (okólnik, pastwisko) należy zapewnić im ochronę przed złymi warunkami atmosferycznymi, drapieżnikami lub innymi niebezpieczeństwami.
Każde zwierzę chore lub ranne musi być otoczone właściwą opieką, a w razie konieczności należy udzielić niezwłocznej pomocy weterynaryjnej. W szczególnych wypadkach należy zwierzę chore lub ranne odizolować do oddzielnego kojca lub pomieszczenia wyłożonego suchą i wygodną ściółką,