Uniwersytet Wrocławski
Na mocy Traktatu z Maastricht kraje Unii Europejskiej (Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia, Hiszpania i Grecja) przyjęły obowiązek wprowadzenia wspólnej waluty. Jej wprowadzenie dotknęło wszystkich mieszkańców UE w większym stopniu niż inny jednolity środek UE. Zmiana nie była łatwa do zrozumienia przez społeczeństwo. Sukces euro zależał w dużym stopniu od jego akceptacji i od zdolności podmiotów politycznych, administracyjnych i prywatnych do zbudowania zaufania do nowego pieniądza i do instytucji, które nim zarządzają1.
Wprowadzenie Unii Monetamo-Walutowej oraz jednolitej waluty europejskiej euro wymagało szerokiego zasięgu działań promujących nową walutę. Kampania informacyjna na jej rzecz była największa, jak dotychczas, w historii Europy. Ta niezwykła zmiana wymagała olbrzymiego nakładu środków finansowych oraz zaangażowania wielu podmiotów.
Komisja Europejska oraz Europejski Bank Centralny prowadziły kampanie informacyjne na terenie całej Europy. Cechowała je ponadnarodowość działań oraz wielokulturowość grup docelowych. Miały one charakter uzupełniający w stosunku do kampanii informacyjnych prowadzonych przez poszczególne rządy i banki centralne w państwach strefy euro na poziomie regionalnym, narodowym i lokalnym2. Kampanie informacyjne były prowadzone nie tylko przed, ale również po wprowadzeniu banknotów i monet euro do obiegu - co najmniej przez cały 2002 r.
Report on the communication front the Commission on the Information strategy for the euro, Committee on Economic and Monetary Affairs and Industrial Policy, Brussels December 1998, 8. 10. ' -•<
Euro - nowa waluta zjednoczonej Europy, Warszawa 2001, s. 23.