PC190019

18. Konstytucja

Konstytucja (biotyp) jest to zespół genetycznie zdeterminowanych właściwości psychicznych i fizycznych osobnika, modyfikowanych w trakcie rozwoju osobniczego przez czynniki środowiska zewnętrznego.

W historii pojęcie konstytucji było rozmaicie interpretowane. Przez wielu antropologów i lekarzy niemieckich wiązane było włącznie z genotypem osobnika, przez innych pojęcie konstytucji odnoszone było do fenotypu, gdyż tylko fenotyp można obserwować i opisywać. Obecnie konstytucję ujmuje się najczęściej jako stan reaktywności organizmu, wytworzony w procesie wzajemnych oddziaływań czynników środowiska na genotyp (Malinowski 1985c).

Niektórzy badacze utożsamiają pojęcie konstytucji z morfologiczną budową ciała, czyli somatotypem. Na ogół jednak konstytucja uważana jest za nadrzędną w stosunku do somatotypu.

■ Jak podaje Malinowski (1985c) J.M. Tanner za konstytucję przyjmuje całą indywidualność jednostki ludzkiej: budowę morfologiczną, cechy funkcjonalne, zachowania, które niewiele zmieniają się u poszczególnych osobników z dnia na dzień, a nawet z roku na rok. r Przez pojęcie typologii budowy ciała rozumiemy usystematyzowanie rozmaitych rodzajów i typów budowy ciała ludzkiego pod względem podobieństwa i różnic poszczególnych cech. Budowę i niektóre właściwości funkcjonalne ciała ujmowano w systemy klasyfikacji konstytucjonalnej , początkowo na użytek medycyny, następnie systemy te znalazły zastosowanie w psychologii, antropologii, w wychowaniu fizycznym i sporcie, w doborze do niektórych rodzajów służb wojskowych i zawodów.

W różnych systemach typologicznych ujmowano najczęściej takie jfeWłaściwości, jak:

a)    budowa morfologiczna decydująca o wyglądzie i kształcie ciała,

b)    cechy mówiące o aktualnym stanie tkanek (kośćca, mięśni, tkanki I tłuszczowej),

213