pic 10 11 183543

szy, tym wyższe kwoty. Minimalny okres pobytu w ośrodku, który daje podstawę do starania się o pomoc w usamodzielnianiu, to 1 rok.

Pomoc pieniężna na usamodzielnienie może być przyznana na zaspokojenie ważnej życiowej potrzeby osoby usamodzielnianej, w szczególności na polepszenie warunków mieszkaniowych, stworzenie warunków do działalności zarobkowej, w tym podniesienie kwalifikacji zawodowych, oraz na pokrycie wydatków związanych z nauką osoby usamodzielnianej.

Niestety, do tej pory w Polsce nie ma prawnych możliwości równoległej pracy z rodziną wychowanków umieszczonych w MOW, ukierunkowanej na przygotowywanie ich do powrotu własnego dziecka do domu. Często więc po zwolnieniu z ośrodka wychowankowie wracają do swoich domów, w których w dalszym ciągu występują te same, nierozwiązane problemy, które doprowadziły do patologizacji ich osobowości. Jest to jeden z elementów decydujących o słabości naszego systemu resocjalizacji. Z badań T. Cieleckiego (1991, s. 71-79) wynika jednoznacznie, że opieka postpenitencjarna funkcjonuje wadliwie i dlatego, w wyniku wyeliminowania ostatniego etapu resocjalizacji, którym jest wdrożenie wychowanka do samodzielnego życia na wolności, zaprzepaszcza się rezultaty uzyskane w ośrodku.

BIBLIOGRAFIA

Bęben S., 2001, Z doświadczeń nad kształtowaniem samorządu wychowanków w Młodzieżowym Ośrodki Wychowawczym w Jaworzu, [w:] Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży, red. B. Urban, F. Kozaczuk, Wyd. WSP, Rzeszów.

Biuletyn RPO, 2000, Materiały, nr 41: Przestrzeganie praw wychowanków placówek opieki całodobowej (wyniki wizyt Rzecznika Praw Obywatelskich w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych w latach 1994-1999), Warszawa.

Borowski R., Wysocki D., 2001, Instytucje wychowania resocjalizującego, Wyd. Novum, Płock.

Cielecki T., 1991, Niektóre wyniki badań nad skutecznością resocjalizacyjną zakładów wychowawczych województwa opolskiego, [w:] Zakład poprawczy w systemie resocjalizacji nieletnich, red. M. Lipka, T. Wiśniewski, Wyd. WSP, Kielce.

Europejska konwencja o zapobieganiu torturom oraz nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu z 26 XI 1987 r., DzU 1995, nr 46, poz. 238.

Górecki P., Stachowiak S., 2002, Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich. Komentarz, Wyd. Zakamycze.

Gromek K., 2001, Komentarz do ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, Wyd. Prawnicze, Warszawa.

Kowalska-Ehrlich B., 1988, Młodzież nieprzystosowana społecznie a prawo, Wyd. Prawnicze, Warszawa.

Kowalska-Ehrlich B., Bulenda T., 1995, Prawa dziecka w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, [w:] Wokół praw dziecka, cz. 2: Raporty. Ekspertyzy. Opinie, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Warszawa.

Mitkiewicz G., 2003, O rozporządzeniu w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych, „Opieka. Wychowanie. Terapia”, nr 3.

w

Mudrecka I., 1999, Instytucjonalne formy pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi, Wyd. UO, Opole. Nowicki M. A., 1992, Wokół Konwencji Europejskiej, Biblioteka Palestry, Warszawa.

Piotrowski P., Korycińska-Christ E., 2004. Wychowawcze aspekty środowiska rodzinnego i szkolnego podopiecznych w MOW Mrowiny, [w:] Dewiacyjne aspekty współczesnego świata. Przejawy - zapobieganie - terapia, red. M. Prokosz, Wyd. Adam Marszałek, Toruń.

Reguły Narodów Zjednoczonych dotyczące ochrony nieletnich pozbawionych wolności (Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego 45/113), opubl.: „Archiwum Kryminologii” 1993, t. 19.

Rejzner A., 1993, Państwowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Kuźni Raciborskiej oraz Państwowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Nysie, [w:] Sprawozdanie z lustracji instytucji izolacyjnych dla osób nieletnich i dorosłych, red. A. Rzepliński, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Warszawa.

Rewczuk L., 1990, Z doświadczeń pracy resocjalizacyjnej w zakładzie wychowawczym, [w:] Resocjalizacja nieletnich. Doświadczenia i koncepcje, red. K. Pospiszyl, WSiP, Warszawa. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 1 września 2000 r. w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych, DzU 2000, nr 80, poz. 900.

Rozporządzenie Rady Ministrów z 5 czerwca 2001 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego wobec nieletnich umieszczonych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, placówkach opiekuńczo-wychowawczych i ośrodkach szkolno-wychowawczych, DzU 2001, nr 67, poz. 680.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 9 października 2001 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie dla pełnoletnich osób z rodzin zastępczych oraz osób opuszczających niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów pomocy społecznej, zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich i specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, DzU 2001, nr 120, poz. 1293. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 26 lipca 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz młodzieżowym ośrodku socjoterapii, DzU 2004, nr 178, poz. 1833.

Rzepliński A., 1994, Standardy międzynarodowe w praktyce polskich placówek dla nieletnich, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. profesora Stanisława Batawii”,

nr 3.

Szecówka A., 2003, Działania nauczycieli stymulujące zachowania dewiacyjne uczniów, [w:] Nauki pedagogiczne we współczesnej humanistyce, red. M. Prokosz, Wyd. Adam Marszałek, Toruń.

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej z 21 IX 1990 r. w sprawie ratyfikacji Konwencji o prawach dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 26 XI 1989 r.

Ustawa z 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich, DzU 1982, nr 35, poz. 228, zm.: 1992, nr 24, poz. 101; 1995, nr 89, poz. 443; 1998, nr 106, poz. 668; 1999, nr 83, poz. 931; 2000, nr 12, poz. 136, 2000, nr 50, poz. 580; 2000, nr 91, poz. 1010.