W 1988 r. odbyło się pierwsze międzyregionalne spotkanie (la Primer Reunion Regional) reprezentantów pięciu państw Ameryki Środkowej, podczas którego oficjalnie podkreślono potrzebę wzajemnej współpracy w rozwoju turystyki oraz ochronę środowiska przyrodniczego i kulturowego Ziemi Majów. Przedstawiciele poszczególnych krajów zgodzili się, że w branżę turystyczną powinni być włączeni ' maksymalnym stopniu mieszkańcy regionu oraz że kluczem do powodzenia całego orojektu będzie współdziałanie władz, profesjonalistów z dziedziny turystyki oraz ludności miejscowej, zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym1.
Głównym pomysłodawcą i propagatorem projektu, zwanego w początkowej wersji .La Ruta Maya”, był dawny redaktor naczelny czasopisma „National Geographic” - Wilbur E. Garrett, który w 1989 r. na łamach tego znanego magazynu podróżniczego zaproponował utworzenie ekoturystycznego szlaku dziedzictwa przyrodniczo-kulturo-vego długości 1500 mil (ok. 2400 km), łączącego najważniejsze zabytki archeologiczne, żywe ośrodki kultury dzisiejszych potomków Majów, obszary chronione oraz inne atrakcje regionu (rys. 10).
,KJ KATAN.,.'
CAMPECHE
TABASCO
OUINTANA ROO
Szlak M ajów
CHIAPAS
GWATEMALA'
HONDURAS
SALWADOR
NIKARAGUA
Rysunek 10. „La Ruta Maya” - projekt ekoturystycznego szlaku zaproponowanego przez Wilbura E. Garretta
Źródło: ..National Geographic" October 1989.
W artykule zatytułowanym La Ruta Maya W.E. Garrett zaprezentował koncepcję projektu. Idea międzypaństwowej współpracy w promowaniu turystyki zrównoważonej została w ten sposób po raz pierwszy zaprezentowana „na papierze”. Autor w sposób bardzo sugestywny i malowniczy opisał przyrodę, historię i kulturę Ziemi Majów oraz
' El Proyecto Mundo Maya, Universidad Michoacana de San Nicolas de Flidalgo - www. jmich.nwmmaya.
115