węzeł 2:
q2-s = Q3-*M 101 d“3/sha;
■ węzeł 1:
9. -z = ^§7 = 66 dm3/sha-
Wstawiając obliczone wartości do wzoru (6.11), obliczamy natężenie przepływów:
■ węzeł 3:
= 101 • 1,7 = 171,7 dm3/s ,
Ł| = 101 • 1,8 = 181,8 dm3/s ;
■ węzeł 2:
g2_ 3 = 85 • 4,4 = 374,0 dm3/s ,
Qj_s = 101 • 0,35 = 35,4 dm3/s ;
■ węzeł 1:
Q,-2 = 66 • 4,95 = 326,7 dm3/s .
Ponieważ obliczony przepływ w węźle 1 jest mniejszy od przepływu w węźle poprzedzającym 2,
Qi-z < Qz-s.
za miarodajny do wymiarowania przekroju kanału na odcinku 1—2 przyjmujemy przepływ Q2-3, czyli
Q»-* = Qz-s = 374,0 dm3/s.
Aby sprawdzić, czy prędkości zostały właściwie dobrane, wymiarujemy kolejne odcinki kanału, przyjmując kształt i wymiary przekroju poprzecznego. Po przyjęciu przekroju kołowego i korzystając z nomo-gramów ustalono średnice i prędkości:
= 0,5 m , |
«3_4 = 1,30 m/s , | |
$3 |
= 0,4 m, |
»3_6 = 1,55 m/s , |
Bp |
= 0,6 m , |
u2-3 = 1,45 m/s , |
d2-s |
= 0,3 m , |
t?2-5 — 1,00 m/s , |
li |
= 0,8 m, |
Vi-2 = 1,25 m/s . |
Ponieważ odczytane z nomogramu prędkości różnią się od założonych o ponad 0,1 m/s, należy skorygować uprzednio obliczone wartości q i Q, przyjmując prędkości odczytane po dobraniu przekroju poprzecznego.
Obliczamy na nowo czas trwania deszczu miarodajnego:
■ węzeł 3:
1 200
1 300
t3_6 = • — + 5 = 9 min, przyjęto 10 min
Czas trwania deszczu miarodajnego pozostaje jak uprzednio, czego należało się spodziewać, ponieważ odczytane prędkości są większe od założonych.
■ węzeł 2:
12 min ,
przyjęto 10 min;
1 300 200
llj “ 50 ’ 1,55 + 1,45 +
1 200 . . r2-s = 5Ó'^Ó + 5 = 9mm’
47