przetw tyr str 3

Hy«. l. Schrmut wy }aio!a»)acy rtriałattlr lampy błyskowej

RC

2

t

się

wzorem

zawierająca się w granicach od setnych części do jednostek milisekund I zależy od oporności wewnętrznej lampy oraz od pojemności kondensatora. Do obliczenia czasu trwania błysku możemy posłużyć

10-* (w milisekundach), gdzie R — oporność wewn. lampy (w omach), C — pojemność kondensatora (w pF).

Każda lampa błyskowa może pracować przy cóżnyeh wartościach napięcia zasilającego, pojemności kondensatora i różnej częstotliwości błysków. Dostosowanie tych parametrów zależy od maksymalnie dopuszczalnego obciążenia lampy. Dla każdego typu lampy podawana jest dopuszczalna częstotliwość błysków.

Powróćmy jeszcze raz do układu widocznego na schemacie. Lampa błyskowa L (patrz rys. 1) połączona jest bezpośrednio z kondensatorem zasilającym C,. który może być naładowany do napięcia źrćdla zasilania <np. baterii B) w chwilach zamknięcia obwodu za pomocą wyłącznika Wł. Opornik R, ogranicza wartość natężenia prądu w pierwszej chwili ładowania.

Elektroda zapłonowa lampy błyskowej jest połączona z uzwojeniem podwyższającym transformatora impulsowego Tr. Jego pierwotne uzwojenie możemy dołączyć za pomocą przycisku (Pr) do końcówki kondensatora C₂. naładowanego do wartości napięcia źródła zasilającego.

Przekładnię transformatora impulsowego wybiera się w granicach 1:100. W pierwszej chwili narastania prądu w obwodzie pierwotnym, Indukuje się we wtórnym uzwojeniu wysokie napięcie wynoszące kilkanaście tys. woltów.

Dokonywanie pomtórtw elementów atużących rto bldOffy zasibicz* lampy błyskowej