pazuRiry
Programowanie objaśniające i Swcave
Programowanie objaśniające ze Sweaw
Przemysław Diocck
Wykrw pudrilrowy j«il bardzo populara* metoda preiemarji imlctmofri po jodynom] zmiennej. Można x« wym>»«a* rtWul*t dla kilku *niU-nnyrii (dzięki C3MJUU możemy porównać rozklndy tyd« stmtennyoh) lub «Ha jioJ«lyti«ej imiennej w roiblcUl na grupy obserwacji
Knlftłi t«*0 wykiwu j«t łwretao cłiarakusystycaiy, pnypOUibwjncy pu*Wku 2 winami. Po*t«*fcóln* elementy wykresu przcrtstawiujn różne rliurjcklefystyki obsrrewaitej zmiennej. Środek pudelka prwdMawi* modłom?, dolna i górna granica |xi<lc(kn odpowiada kwnrtyłocn i próby (od(K«rie»htk)iWiwinu l KÓroceim kwenylowi), kropki praedstawiaj* olwetwacje odsUJac*. Zakres *młonncdcJ (minimum i malutmum) danej wnimuuy (po ominięciu wartości oda tających) zaznaczony j«d m pomoc* wły#iw wykresu.
> dana <- read.c*v<’*lietp://w».Wacak.pJ/R/d«no/daii«3oc.cav*. sep -
> ateachCdaaaJ
> prlat(by(olak. plac. auasaryll INOICES: koblata
Kio. lSt Qu. Hadlan Maan 3rd Qu. Mai.
23.00 32.00 47.00 4«.38 87.00 78.00
INDICS8: aazczyzna
Nin- lat Qu. Kodian Hann 3rd Qu. Hax.
22.00 30.00 43.00 41.97 83.00 74.00
> bezplotfuiałr ' plac. data - dana. col - *ligl«tgrey*>
i Następująca wstawka
« results=tex,echo-false »«
;library(xtable)
nat * matrix(l:25,5,5, dimnamea-listfLETTERS[1:5], LETTERS[6:10])) xtableCmat, caption="Tabela kolejnych liczb");
'W-?:fi,óf_ Tr>«
:> w wyniku przetwarzania zostanie zamieniona na
ii latex table generated in R 2.7.1 by xtable 1.5-2 package ij-.jjiu Jul 10 11:13:41 2008 ?\iegln{table}[ht]
\begin{center}
AbeginftabularHrrrrrr} r.j’ Abline
t F 4 |
G & H |
& 1 & |
J W |
\hline | ||
A * |
1 t |
6 k |
11 k |
16 k |
21 |
W |
BA |
2 ft |
7 k |
12 k |
17 t |
22 |
W |
. : C A |
3 t |
8 k |
13 k |
18 t |
23 |
W |
Ot |
4 t |
9 k |
14 Je |
19 k |
24 |
W |
T E t |
ii *; |
10 k |
15 k |
20 * |
25 |
w |
Rysunek 2.2: Strona dokumentu w formacie pdf otrzymana w sposób zautomatyzo za pomocą pakietu Sweave
\includegfaphics{przyklad^002}
Jeżeli spodziewamy się, że wykonywana we wstawce funkcja R. wyprodukuje w formacie ŁyifeX (a więc nie będzie potrzebna dodatkowa transformacja), to w danej -wstawce powinniśmy podać argument results=tex. Taki argument powinien podany np. jeżeli korzystamy z funkcji xtable(xtable), służącej do wyświetlał tabel w formacie DT^C.
w wyniku przetwarzania zostanie zamieniony na
\hl ine
\end{tabular>
AcaptionfTabela kolejnych liczb}
^fendfeenter}
Aendftable}
i Do tworzenia raportów przydać może się też funkcja toLatex(utils) lub funkcja toBibtex(utils) przygotowująca odpowiednią tekstową reprezentacje w języku BTfe)C dla obiektu będącego jej argumentem .
Używanie wstawek jest wygodne dla większych fragmentów kodu R. Jeżeli chcemy, by jedno wyrażenie arytmetyczne napisane w R było wykonane i jego wynik, żostał wstawiony w odpowiednie miejsce w kodzie wynikowym, to zamiast używać Wstawek można posłużyć się poleceniem \Sexpr. Poniżej prezentujemy przykład ko-, w którym po przetworzeniu przez Sweave() prawa strona wyrażenia (fragment 'Ąr poleceniu \Sexpr{.. .}) zostanie zastąpiona wynikiem wyliczonym w R. Kod
Wynik do wyliczenia w R należy umieścić w poleceniu \verb:\Sexpr:
'zAfrącil-log(3}}f\sqrt 5} - \Sexpr{(i-log(3) )/5”.5}
do wyliczenia w R należy umieścić w poleceniu \verb:\Sexpr:
•;** ■
'Airac{l-log(3)H\sqrt 5} - -0.0441007561757451
'45