Re exposure of DSC03273

« bogatymi obywatelami i konsekwencją tego zjawiska było naaUtaitUti)^ łeanych.

Zachowane inskrypcje dowodzą, że zaangażowanie obywateli w aprtwj^ | sta wcale w epoce hellenistyczną)' nie osłabło, a shitba poiia ceniona był* ^ ; bardzo wysoko. W jednej z inskrypcji honoryflkacyjnych ku ead aaałui^ f obywatela miasta Sestos czytamy, te: .nąjpiąkniąjsaą rzeczą jeat być ulytecn^ |

ojczyźnie, nie szczędząc żadnych kosztów ani świadczeń, nie unikając ani tru^ ani ryzyka, na jakie naraiąją się posłowie polis uwałąjąc to waayatko ta    i

rzędne i stawiając nade wszystko szlachetność i gorliwość w atosunkn do ^ ! tny, chcąc robić coś użytecznego dla ludu własnym staraniem, a sobie i i potomkom przysporzyć wiekopomnej sławy dzięki wdaiąctnoóci ludu* (d#* i

Zdobnej postawy oczekiwano takie od władców. Ci aaś starali się utrzyj ; wać dobre stosunki se starymi miastami greckimi i chętnie występowali w nt j ich opiekunów i    ydoów pReścigając się niekiedy nawsąjem w tąj clatołał-

notoŁ Słaprifrfcłido warto aacyttmać fragment Bstu lHolamaoaa H do aha ■ kańców MSetu: Jtafl Płoliimanw pozdrawia Radą i lud Miletu. Jot darnią , okazywałem całą frtaBwoig wasi—a miasta i ziemię ma przydzieliłem i w j waqrtktehiB9tkapmaaihteoaacąyte«i«*ąoPio»jaktP8iąnałstato,poaima | wMzlałBBi,toiwi ąprtoc ąpoBada odaosft się do spraw miaata i dła Wwlęi prcyczyną wiełnctobrodiiąjsw; zwolnił Was z przykrych i uciążliwych danio icd rui. >Uliii il lfin id—łąijanłj. a które aatanowili niektórzy królowie* (Sm j

w rt-t-a a

•• Dcnnejoerj,    -^{i J}i -r r* sJ..fI

KULTURA GRECKA W EPOCE HELLENISTYCZNEJ

1. Nauka i literatura

W V-IV w. p.n.e. wzrosło znaczenie dialektu attyckiego, a zjawisko to misio oczywiście związek z polityczną i kulturalną pozyąją samych Aten. W początkach epoki hellenistycznej dialekt attycki stał się podstawą nowąj, uproszczonej formy języka greckiego tzw. koine, która upowszechniła się jako wspólny język Greków w państwach hellenistycznych. W tym języku zaczęła te powstawać literatura, głównie proza, bowiem twórcy niektórych gatunków poetyckich pisali nadal w dialektach tradycyjnych.

Rozwojowi nauki - w epoce hellenistycznej uniezależniła się ona ostatecznie od filozofii i podzieliła na odrębne dyscypliny - i literatury sprzyjała opieka i finansowe wsparcie władców. Taki rodząj mecenatu był nowym zjawiskiem w świecie greckim, w którym dotychczas tylko tyranów i niektóre miasta stać było na opłacanie artystów.

Od początku swego panowania kulturą opiekowali się przede wszystkim Ptolemeusze, ale wielu twórców 1 uczonych znalazło te korzystne warunki do pracy na dworze Attalidów w Pergamonie (władcy z tą} dynastii ufundowali bibliotekę rywalizującą z biblioteką w Aleksandrii) czy Hierona II wSyrakuzach (270-215 r.). Tradycyjnie ważnymi ośrodkami kultury były również niektóre połeezr greckie, chociaż nie mogły oferować artystom i uczonym takich warunków finansowych jakkrólowie. Nadal znaczącą pozycją ząjmowały Jednak Ateny, a obok nich warto te Wspomnieć o Kos i Rodos.

ALBKSśranuArMincKUMiBiBLiOTSA. Kulturalnym 1 naukowym centrum świata hellenistycznego uczynili Aleksandrię dwąj pierwsi Ptolemeusze: Soter i Fila-delfoe. Demetrioa z Faleronu, wychowanek szkoły Arystotelesa, przekonał Pto-taneusza I do powołania nowego Likąjonu. Tym Bposobetn powstało Muzeum tp- Mustion - świątynia Muz), instytuąja kierowana przez kapłana wyznacta-^tle8o przez króla. Za panowania Ptolemeusza II stała się ona rodssjęm wielkiego