Rozdział 1 strona2 013

12 Zbiór zadań z mikroekonomii

kość przychodów uzyskiwanych przez nie z ich sprzedaży w gospodarce jest niewystarczająca do pokrycia całkowitych kosztów produkcji. Prowadzenie takiej działalności wymaga jej dotowania przez państwo, ewentualnie przez inne podmioty rynkowe.

Podmioty rynkowe (uczestnicy rynku) to - w myśl teorii ekonomii - gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa i władza gospodarcza (państwo). Tworzą one podmiotową, triadę każdej gospodarki.

Mikroekonomia to gałąź ekonomii zajmująca się badaniem ekonomicznego zachowania poszczególnych podmiotów rynkowych lub procesów zachodzących na rynkach określonych dóbr i usług.

Makroekonomia to gałąź ekonomii zajmująca się badaniem współzależności zjawisk i procesów zachodzących w skali całej gospodarki.

Ekonomia pozytywna zajmuje się opisywaniem rzeczywistości gospodarczej oraz wykrywaniem występujących w niej prawidłowości, będących obiektywnym i naukowym objaśnieniem funkcjonowania gospodarki.

Ekonomia normatywna zajmuje się oceną rzeczywistości gospodarczej, opartą na subiektywnym wartościowaniu zjawisk, formułuje warunki konieczne do uzyskania pożądanych stanów w gospodarce.

Prawa ekonomiczne to stale powtarzające się związki przyczynowo-skutkowe między zjawiskami ekonomicznymi, występującymi w procesach rozwoju gospodarczego.

Kategoria ekonomiczna to pojęcie ogólne, które wyraża istotne związki przyczynowo-skutkowe grupy takich samych (jednorodnych) zjawisk ekonomicznych (jak np.: towar, praca, cena, produkcja, akumulacja etc.).

Teoria ekonomiczna to zbiór twierdzeń (sądów ekonomicznych) wyjaśniających zjawiska i procesy ekonomiczne zachodzące w gospodarce. Najczęściej przyjmuje postać modelu ekonomicznego.

Abstrakcja to pierwszy etap postępowania badawczego w ekonomii, polegający na upraszczaniu badanej rzeczywistości gospodarczej w celu skoncentrowania się na istocie rozpatrywanego problemu. Opiera się na indukcji, czyli wyprowadzaniu, na podstawie obserwacji życia gospodarczego, wniosków ogólnych z przesłanek będących poszczególnymi przypadkami określonego zjawiska ekonomicznego.

Stopniowa konkretyzacja to drugi etap postępowania badawczego w ekonomii, mający na celu formułowanie coraz to bardziej precyzyjnych wniosków płynących z analizy badanego problemu. Opiera się na dedukcji, czyli rozumowaniu polegającym na wyprowadzaniu z ogólnych przesłanek analizowanego zjawiska ekonomicznego szczegółowych wniosków.

Weryfikacja to trzeci i zarazem ostatni etap postępowania badawczego w ekonomii, polegający na konfrontacji sformułowanej teorii ekonomicznej z rzeczywistym przebiegiem procesu gospodarczego, który jest przez nią opisywany, w celu jej przyjęcia lub odrzucenia. Może ona mieć charakter statystyczny lub historyczny.

Klauzula ceteris paribus to założenie stosowane w badaniach ekonomicznych, polegające na przyjęciu za niezmienne wszystkich elementów danego modelu ekonomicznego poza badanymi.

Błąd logiczny post hoc ergo propter hoc - w badaniach ekonomicznych ma swoje źródło w nierozróżnianiu związku przyczynowo-skutkowego zjawisk od ich związku korelacyjnego. Można go popełnić przyjmując zawsze a priori, że zjawisko bezpośrednio poprzedzające inne zjawisko musi być jego przyczyną.

Błąd logiczny założenia - w badaniach ekonomicznych może być popełniony wówczas, gdy to, co jest prawdziwe dla części zjawisk ekonomicznych, uznawane jest, tylko na tej podstawie, za nieuchronnie prawdziwe dla wszystkich.

Potrzeba jest to subiektywne odczuwanie braku czegoś, połączone z dążeniem do eliminacji tego stanu.

Dobra gospodarcze (ekonomiczne) to dobra będące efektem działalności gospodarczej człowieka. Ich ilość jest ograniczona w stosunku do naszych potrzeb.

Dobra wolne to dobra nie będące efektem pracy człowieka, ich ilość jest nieograniczona w stosunku do potrzeb ludzkich (np.: powietrze, światło słoneczne, woda etc.).

Usługi to wszelkie czynności związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb człowieka (np.: usługi lekarskie, adwokackie, nauczycielskie, kulturalne, telekomunikacyjne etc.).

Dobro prywatne to dobro, które jest własnością prywatną; jest konsumowane (używane) przez dany podmiot tynkowy, z równoczesnym wykluczeniem innych potencjalnych jego użytkowników.

Dobro publiczne to dobro, z uzyskiwania którego nie można nikogo wyłączyć; użytkowane może być przez wielu konsumentów, powiększanie się liczby