s368

Vi8 Poznaj Linux

Stałe

make umożliwia również zdefiniowanie własnych stałych dla kompilowanego programu. Wersje beta dystrybucji (oraz dystrybucje, w których nie poświęcono zbyt wiele czasu na utworzenie pliku Kakcfile) czasem wymagają zdefiniowania odpowiednich stałych w celu przeprowadzenia kompilacji. Stałe te przybierają zazwyczaj postać -D_LIN^TJX_ (definicja stałej r.tNUX dla preprocesora kodu).

clean

Na koniec, większos'ć plików Hakefile potrafi „posprzątać po sobie”. Duże programy często tworzą sporo plików tymczasowych w swoich katalogach źródłowych. Aby wykasować te pliki lub posprzątać po nieudanej próbie instalacji programu, należy wpisać make clean. Opcja ta powinna również zostać uruchomiona po zmianie konfiguracji programu (na przykład po make config).

Szybkie uruchamianie nowych programów

Poniższa sekcja jest poświęcona szybkiemu uruchamianiu i zapoznawaniu się z programami, które zostały skompilowane i skonfigurowane przez użytkownika.

Kwestia bezpieczeństwa

Zanim uruchomimy nowo skompilowany program, musimy otworzyć sesję na koncie zwykłego użytkownika (nic administratora). Zabezpieczymy w ten sposób system przed ewentualnym uszkodzeniem. W społeczności linuksowej panuje daleko posunięte zaufanie, ale czasami błąd w konfiguracji programu może prowadzić do utraty w'ażnych danych.

Sprawdzanie dokumentacji

1.    Przede wszystkim przyjrzyj się źródłowemu drzewu katalogów programu. Niektóre programy umieszczają swój kod źródłowy w wiciu różnych katalogach, aby zachować porządek wśród danych; zależy to jednak od rozmiarów programu i od liczby pracujących nad nim programistów.

2.    Szukaj plików z nazwami readne.Ist, readme.inst.al 1 lub readme. Pliki te zawierają dodatkowe informacje, które - z takich czy innych powodów - nie zostały umieszczone w dokumentacji programu; najczęściej jest to opis wykrytych błędów oraz problemów związanych z instalacją.