S5000244

nia określonych prac. Nie wymaga się „uprawnień budowlanych" od rzemieślników wykonujących prace remontowe oraz drobne roboty budowlane, do których nie trzeba powoływać kierownika budowy. Również wykonujący prace budowlane na zlecenie osób fizycznych nie muszą przedstawiać dodatkowych dowodów uprawnień, poza dyplomem mistrza lub świadectwem czeladnika w połączeniu z dowodem odbycia dwuletniej praktyki zawodowej.

Rzemieślnicy wykonujący prace polegające na konserwacji i naprawie przedmiotów zabytkowych i artystycznych powinni uzyskać potwierdzenie kwalifikacji od wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Każdy rzemieślnik powinien dążyć do wzbogacania swojej wiedzy zawodowej i umiejętności manualnych, do potwierdzania nabytych kwalifikacji zawodowych i uzyskiwania stosownych dokumentów. Posiadanie dyplomu mistrza powinno być sprawą honoru i ambicji rzemieślnika, a wynika nie tylko z potrzeb faktycznych (kwalifikacje mistrza uprawniają do kształcenia uczniów w warsztacie), ale także zobowiązań moralnych nałożonych przez „kartę praw i obowiązków rzemieślnika”.

Potwierdzenie kwalifikacji zawodowych odbywa się przed komisjami egzaminacyjnymi izb rzemieślniczych, które są uprawnione do przeprowadzania egzaminów mistrzowskich, czeladniczych i sprawdzających.

Świadectwo czeladnicze — uzyskane w wyniku pozytywnego egzaminu złożonego przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej — jest podstawowym dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji w rzemiośle. Uprawnia ono do podjęcia pracy w zakładzie rzemieślniczym w charakterze pracownika wykwalifikowanego, a następnie — po odbyciu dwuletniej praktyki w danym zawodzie — do uzyskania uprawnień rzemieślniczych. W razie ubiegania się o wcześniejsze wydanie uprawnień świadectwo czeladnicze może być podstawą pozytywnej opinii izby rzemieślniczej o kwalifikacjach kandydata.

Dyplom mistrza jest dokumentem potwierdzającym posiadanie najwyższych kwalifikacji rzemieślniczych w określonym w nim rzemiośle, uprawnia do samoistnego wykonywania rzemiosła oraz do zatrudniania i szkolenia uczniów.

Zaświadczenie wydane przez izbę rzemieślniczą o złożeniu egzaminu sprawdzającego — w odróżnieniu od dyplomu mistrza czy świadectwa czeladnika — nie jest dokumentem kwalifikacyjnym, ale stanowi podstawę wniosku o zwolnienie kandydata od obowiązku przedstawienia dowodów posiadania kwalifikacji zawodowych, a w konsekwencji wydania uprawnień na wykonywanie rzemiosła. Zaświadczenie to stwierdza zakres wykazanych podczas egzaminu umiejętności do wykonywania określonego rzemiosła lub jego specjalności. Kandydat, który złożył pomyślnie egzamin sprawdzający, może zostać pomimo to zobowiązany do uzyskania w określonym, późniejszym terminie świadectwa czeladniczego, a więc dokumentu kwalifikacyjnego.

posiadaczowi analogiczne uprawnienia zarówn padku podjęcia pracy w gospodarce nie uspoł jak i w sektorze uspołecznionym

Dokumenty kwalifikacyjne wydawane przez izby rzemieślnicze są równoznaczne w rozumieniu prawa z dowodami uzyskiwanymi w trybie pozaszkolnym i wystawianymi przez organa administracji szkolnej. Dyplom mistrza wystawiony przez kuratorium oświaty i wychowania odpowiada dyplomowi mistrza wydanemu przez izbę rzemieślniczą, świadectwo robotnika kwalifikowanego — świadectwu czeladnika wystawionemu przez izbę rzemieślniczą (naturalnie w porównywalnych zawodach). Wymienione dokumentj

2 — Jak zostać rzemieślnikiem