S5001336 (2)

na

,^ciei o

Balansowanie na partnerze. Dzieci lubią także balansowanie

le*t

dorosłego. Najprostszą formą takiego balansowania, dla bardzo małych dzieci

następujące ćwiczenie: dorosły siada na podłodze z wyciągniętymi nogali a dziecko staje na jego udach podtrzymy wane za ręce; bardziej śmiałe dzieci ’ może też utrzymywać równowagę bez pomocy dorosłego.

Dzieci lubią balansować na wiele różnych sposobów. W odróżnieniu ^ swobodnego ruchu doświadczanego w „kołysce”, tutaj przepływ ruchu j_ej. kontrolowany lub skrępowany. Dzieci lubią stać na kolanach dorosłego, które tcń siedząc na podłodze, zgina i unosi w górę. Dziecko stawia nogę na kaźdyJ kolanie, a dorosły pomaga mu zachować równowagę trzymając za ręce. Czę_s. dziecku udaje się balansować w ten sposób nawet bez pomocy dorosłego (fot. ]2\

Fot. 12. Rodzice i prawidłowo rozwijające się Fot. 13. Grupa terapeutyczna dla dzieci ze spec* dzieci. Balansowanie. Proszę zwrócić uwagę na jalnymi potrzebami. Przytrzymywanie się ramio* kontakt wzrokowy i koncentrację    nami i nogami

W tej sytuacji zwykle nawiązuje się dobry kontakt wzrokowy, a dziecko koncentruje swoją uwagę w sposób, który może być dla niego nietypowy. Wszystkie ćwiczenia, które pomagają dziecku ukierunkować uwagę, choćby nawet przez bardzo krótki czas — pozwalają mu nabrać wprawy w niezbędnej dla każdego umiejętności koncentracji.

Przytrzymywanie. Dorosły kładzie się na podłodze na brzuchu i zachęca dziecko, żeby usiadło mu okrakiem na plecach. Teraz dorosły delikatnie wygina się w łuk. Gdy dziecko jest na to przygotowane, dorosły podnosi się do pozycji na czworakach (zabawa .Jazda na koniu”). Zachęca dziecko do przytrzymania się nogami i do objęcia ramionami za szyję (fot. 13). Dorosły może wychylać się delikatnie do przodu i w tył, a następnie opaść z powrotem na ziemię. Jeżeli uścisk dziecka jest wystarczająco pewny, dorosły może ostrożnie ruszyć na czworakach do przodu i przewieźć dziecko na grzbiecie. Dzieci poniżej osiemnastego miesiąca życia nie potrafią jeszcze bezpiecznie się przytrzymywać, ale starsze mogą się już tego nauczyć. Przytrzymywanie się ramionami i nogami dowodzi, źe dziecko jest przygotowane na współdziałanie z drugą osobą.

Fot 15. Ostrożne balansowanie prawidłowo rozwijającego się dziecka

Fot 14. Prawidłowo rozwijające się „małpiątka" uczepione rodziców walczą z siłą ciążenia