s514

514 Poznaj Linux

wszystkie połączenia symboliczne, informacje, kto jest właścicielem plików i kiedy były ostatnio otwierane.

Aby poinformować dokładnie tar, w jaki sposób ma dokonać archiwizacji, należy jako pierwszy argument w linii poleceń podać jedną z poniższych funkcji. Tabela 31.2 zawiera listę podstawowych funkcji tar.

Tabela 31.2. Główne funkcje programu tar

Funkcja Nazwa    Działanie

c

create

(utwórz)

X

extract

(rozpakuj)

Informuje tar. że ma utworzyć nowy plik ze zarchiwizowanymi danymi, umieszczając wymienione pliki lub katalogi w pliku tar, o podanej przez nazwie

Poleca tor rozpakować pliki i odtworzyć strukturę katalogów zarchiwizowaną w pliku tar, którego nazwę podamy w poleceniu

t

u

r

list (lista)    Podaje listę plików zarchiwizowanych w pliku tar

update    Uzupełnia plik tar o podane razem z funkcją pliki, o ile nie ma

(uzupełnij) już ich w pliku tar lub o tle zostały zmodyfikowane od czasu archiwizacji

append (dołącz) Dokleja pliki o podanych nazwach na końcu pliku tar

Poza głównymi funkcjami informującymi tar, jakiego rodzaju akcję ma podjąć, program akceptuje kilkanaście dodatkowych opcji. Poniżej wymieniamy najbardziej użyteczne z nich:

f nazwa    Określa nazwę pliku L a i

pliku

Zachowuje stare pliki (nie zapisuje plików- rozpakowywanych z pliku tar na starych plikach)

v    Opcja verbosc - informuje o postępach archiwizacji

Archiwizuje, bądź rozpakowuje pliki korzystając z metody pakowania stosowanej przez gzip i gunzip

^M    Opcja Multivolume - informuje, że plik będzie archiwizowany na kilku dys

kietkach

^v    Nazwa dyskietki (zostaje zachowana w pliku tar).