s545

Zarządzanie jądrem systemu 545

System w momencie ładowania automatycznie ustala wzajemne zależności między modułami. W pewnych sytuacjach może być pożądane lub nawet konieczne zmodyfikowanie tych ustawień. Zazwyczaj dzieje się tak, gdy mamy do czynienia z modułami, które nie. są Standardowo rozprowadzane jako część jądra Linuksa, na przykład gdy instalujemy najnowszą wersję modułu ftape obsługującą czytniki taśm QIC. W tej sytuacji będziemy musieli również zmodyfikować strukturę wzajemnych zależności między modułami, jeśli zmieniliśmy plik modules.conf dopisując nowe katalogi, w których przechowywane są moduły obsługiwane przez kcrneld. Dzięki temu, jeśli w momencie przeładowywania systemu wystąpią problemy z modułami znajdującymi się w dodanych katalogach, otrzymamy komunikat o błędzie wtedy, gdy system będzie jeszcze w takim stanic, w którym wszystko można naprawić.

Aby ustanowić nową strukturę zależności między modułami, należy zarejestrować się w systemie jako root i wpisać następujące polecenie:

/sbin/depmod -a

System przeszuka katalogi zawierające odpowiednie moduły i ustanowi dla każdego z nich nową strukturę zależności.

Jeśli chcemy trzymać niektóre z modułów poza standardowym katalogiem, w którym system przechowuje moduły (/I ib/modules/ <wersja jądra>, gdzie <wersja jądra> jest numerem wersji jądra systemu naszego Linuksa). musimy dopisać na początku pliku modules. conf poniższy wiersz i ponownie uruchomić demona kerneld:

keep

path=<ścieżka>

<ścieżka> wskazuje katalog, w którym przechowywane są dodatkowe moduły. Polecenie keep poleca programom obsługującym moduły dodać ją do standardowej ścieżki, na końcu której poszukiwane są odpowiednie moduły. Jeśli na końcu ścieżki nie będzie odpowiedniego katalogu, ścieżka zostanie usunięta.

Jak sprawić, aby moduły uaktywniały się w momencie ładowania systemu

Programy zajmujące się zarządzaniem modułami można tak skonfigurować, aby ładowały do pamięci całe katalogi z modułami w momencie uruchamiania systemu. Działa to odrobinę inaczej niż polecenie initrd, które pozwala, żeby jądro systemu łączyło się z modułami załadowanymi wcześniej do pamięci.

Ten sposób jest alternatywną metodą obsługi modułów w stosunku do dwóch pozostałych: ładowania modułów do pamięci w momencie uruchamiania systemu za pomocą skryptów mit i zwykłej obsługi modułów, jaką wykonuje kerr.eid.