SCAN0051

Optyka fizjologiczna 179

Ryc. 15.4. Schemat oka Gull-stranda

Moc = 58,64 D

F = długość ogniskowej (15,7 i 24,38 mm od szczytu rogówki) P= płaszczyzna główna (1,35 i 1,60 mm od szczytu rogówki)

N = punkt węzłowy (7,08 i 7,33 mm od szczytu rogówki)

Schemat uproszczonego oka

Schemat uproszczonego oka Gullstranda (ryc. 15.4) jest modelem wykorzystującym uśrednione wartości układu optycznego oka. Ogniskowa przedmiotowa wynosi 15,70 mm, a obrazowa (od szczytu rogówki do siatkówki) 24,38 mm. Płaszczyzny główne przedmiotowa i obrazowa położone są w odległości odpowiednio 1,35 mm i 1,60 mm od szczytu rogówki. Płaszczyzna główna przedmiotowa jest miejscem, w którym promienie wchodzącego światła mogą być uważane za pojedynczą wąską wiązkę. To samo dotyczy płaszczyzny głównej obrazowej, z tym wyjątkiem, że odnosi się do promieni światła opuszczających gałkę oczną. Punkty węzłowe położone są w odległości 7,08 mm i 7,33 mm od szczytu rogówki. Punkty węzłowe są parą punktów położonych w osi układu optycznego oka, w których promienie światła docierające do oka kierują się do płaszczyznowego punktu węzłowego i opuszczają gałkę oczną. Zdolność zbierająca przedmiotowa układu optycznego oka wynosi 58,64 dioptrie, z czego większość pochodzi z rogówki (43,05 dioptrii) i soczewki (19,11 dioptrii).

Schematyczny model oka używany jest jako punkt odniesienia do określenia wartości matematycznych. Model ten jednak przyjmuje pewne założenia, które mogą prowadzić do nieścisłości, jeśli miary schematu oka przyjmujemy za prawdziwe.

Akomodacja

Soczewka oka zdolna jest do zmian kształtu pod wpływem działania mięśnia rzęskowego. Około 70 nitkowatych włókien, zwanych włókienkami obwódkowymi, rozciąga się pomiędzy mięśniem rzęskowym a torebką soczewki. Skurcz mięśnia rzęskowego powoduje relaksację napięcia włókienek obwódkowych (ryc. 15.5). Powoduje to wzrost krzywi-