Duże i małe litery
Strumienie wejścia i wyjścia
Łączenie poleceń w potoki
Uruchamianie programów w tle
Uruchamianie i zatrzymywanie programów
Stosowanie masek
Wybór shclla
Korzystanie z Linuksa oznacza pracę w trybie wiersza poleceń. Nawet jeśli caty czas używa się graficznego interfejsu X Window, umiejętność wykorzystania shella prędzej czy później okaże się niezbędna. Zrozumienie sposobu, w jaki sliell interpretuje naciśnięte klawisze umożliwia szybsze i bardziej efektywne wprowadzanie poleceń.
Wszystkie shelle linuksowe rozróżniają duże i małe litery. Oznacza to, że nazwy plików muszą być podawane przy użyciu liter odpowiedniej wielkości. Linuksowe nazwy plików mogą sktadać się az z 256 znaków oraz zawierać szereg symboli specjalnych. Oto kilka poprawnych (choć niekoniecznie dobrych) nazw plików: dluga_nazwa-pliku-długie rozszerzenie zaecydowaniezby Laluydiidzwd i dkdldzwyklegop 1 ku ZaPlAcTySiAcZlOtZctlaLfcO jUzNiGdYnleZoBaCzYsZsWoJeGoKoTa