Samolot Jak-ll w barwach polskiego lotnictwa wojskowego w widoku z prawej strony (fot. P. Elsztein)
tych maszyn połączonych taśmami wykonało akrobację zespołową.
Samoloty Jak-ll w lotnictwie polskim przystosowano również do holowania celów powietrznych. W styczniu 1957 r. za samolotem tym oblatany został prototyp polskiego celu latającego ITWL GACEK-2, konstrukcji mjr. inż. Adama Lewandowskiego.
W 1957 r. do Instytutu Lotnictwa skierowano dwa Jaki-11 w celu przeprowadzenia badań i lotów porównawczych z samolotami polskiej konstrukcji.
Opinie pilotów o Jak-ll były podzielone. Jedni chwalili, a nawet wyrażali się w superlatywach o tych samolotach, zwłaszcza za zwrot-ność (chodzenie za ręką), inni natomiast narzekali, a nawet psioczyli. Samolot był bardzo przyjemny i prawidłowy w pilotażu, łatwo wykonywał akrobację. Doskonały do lotów grupowych. Klasyczne podwozie i gwiazdowy silnik ograniczały widoczność w czasie kołowania, startu i lądowania, przy tym dość duże momenty od zespołu śmiglo-silnikowego były główną przyczyną podzielonych opinii.
Służbę w lotnictwie polskim samoloty Jak-ll zakończyły na początku lat sześćdziesiątych. Ze szkół lotniczych zostały one wycofane w 1960 r. Zastąpiły je samoloty szkolno-treningowc TSSBies.
W pułkach pojedyncze egzemplarze można było jeszcze spotkać w 1961 i 1962 r.
Wiele tych samolotów po wycofaniu z eksploatacji znajdowało się w parkach i na placach różnych miast. M.in. Jak-ll stał w Gdyni i Pucku. Jeden Jak-ll do dzisiaj stoi na Osiedlu Młodych w Gdańsku. Jeden dobrze zachowany egzemplarz C-ll nr fabr. 64236 znajduje się w Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie. Drugi samolot stoi jako eksponat w Muzeum Wyzwolenia w Poznaniu.
Samolot Jak-ll był jednosilnikowym, dwu-micjscowym w-olnonośnym dolnopłatem z chowanym w locie podwoziem konstrukcji metalowej, przeznaczonym do szkolenia i treningu pilotów myśliwskich.
KADŁUB miał konstrukcję metalową, przekrój okrągły w części przedniej przechodzący w owalny ku tyłowi. Główny element wytrzymałościowy stanowiła cztcroboczna rama spawana z rur stalowych. Tworzyły ją 4 rury wzdłużne, do których przyspawano szereg rozpórck. W tylnej części na ramę kadłuba nałożono wręgi, które wraz z listwami wzdłużnymi nadały mu przekrój owalny.
Dwuczęściowa osłona silnika wykonana była z blachy /duralowej, otwierana do góry, na za wiasach umieszczonych w górnej części wzdłu