SDC12985

4. Podział napędów posuwu i serwonapędów obrabiarek NC

Napędy z silnikami dyskretnymi nie wymagają sprzężenia zwrotnego położeniowego, czyli mogą pracować w tzw. układzie otwartym; nie kwalifikują się zatem do serwonapędów.

Napędy z silnikami dyskretnymi, jakkolwiek bardzo korzystne, w praktyce są rzadko spotykane z uwagi na niewielkie rozwijane momenty napędowe. Tylko w połączeniu ze wzmacniaczem mocy (często hydraulicznym), tzw. elektrohydrauliczne silniki skokowe, mogą stanowić konkurencję dla elektrycznych serwonapędów. Są one jednak bardzo drogie, co poważnie ogranicza ich zastosowanie.

Na rysunku 4.3 przedstawiono podział serwonapędów prądu stałe g o stosowanych w obrabiarkach NC. Uwzględniono w nim zarówno silniki o ruchu obrotowym (które zdecydowanie przeważają w praktyce przemysłowej), jak i silniki o ruchu postępowym (tzw. silniki liniowe). Zagadnienie silników liniowych jest szczegółowo omówione w rozdz. 8. Tym niemniej, można stwierdzić, że silniki prądu stałego liniowe nie są obecnie spotykane.

Rys. 4.3. Podział serwonapędów prądu stałego

Jak już wspomniano wcześniej, serwonapędy prądu stałego znalazły bardzo szerokie zastosowanie w obrabiarkach NC i jakkolwiek obecnie są wypierane przez silniki prądu przemiennego, to w dalszym ciągu ich znaczenie jest duże.

Serwonapędy prądu stałego istotnie zmieniły budowę silników prądu stałego. Dotyczy to zwłaszcza silników ze wzbudzeniem od magnesów trwałych. Cechy budowy tych silników przedstawiono w rozdz. 9.