skanowanie0002 (118)

jest na wprowadzaniu do odpowiednio zmodyfikowanego źródła El tak zwanego gazu reagującego. Rola tego gazu (najczęściej metanu, propanu, izobutanu, amoniaku) polega na przejmowaniu całej energii strumienia elektronów w procesie jego jonizacji El, a następnie przekazanie jej badanej próbce w wyniku wielokrotnych zderzeń powodujących przekazywanie kationu lub anionu wodorowego pomiędzy jonami i cząsteczkami obojętnymi. Dlatego jonizacja chemiczna najczęściej wytwarza tak zwane „pozorne” jSH molekularne: protonowane [M+H]⁺, których pasma rejestrowane są pod wartością m/z powiększoną o jednostkę masy lub pozbawione anionu wodorowego [M-H]⁺ występujące przy wartości m/z pomniejszonej o jednostkę masy.

Jonizacja polem (FI) i desorpcja polem (FD) [6,7] są kolejnymi przykładami jonizacji delikatnej stosowanej w badaniu bardziej skomplikowanych związków organicznych. Obie metoffl oparto r^S^korzystaniu^^ptu tunelowegJPw wyniku którego cząsteczki poddane działaniu wysokiego gradientu pola elektrycznego wykazują tendencję do oddania jednego ze swych elektronów walencyjnych, stając się tym samym jonami dodatnimi. Różnica pomiędzy nimi polega na sposobie wprowadzania badanej substancji do źródła -w jonizacji polem substancja analizowana wprowadzana jest w formie pary (tak jak w El oraz CI), natomiast desorpcja polem odbywa się z substancji stałej, uprzednio naniesionej w rozpuszczalniku na tak zwany emiterek. W praktyce jonizację polem stbśJS się przede wszystkim do próbek lotnych, natomiast desorpcja polem głównie stosowana jest dla próbek o ograniczonej lotności. Wraz z wynalezieniem FAB ich stosowanie uległo dużemu ograniczeniu. Obie metody jonizacji wymagają prawie identycznego źródła jonów,’’więc spektrometry wyposażone są z reguły w jedno kombinowane źródło typu FI/FD. Zasadniczym jego elementem jest emiterek, na którym zachodzi proces desorpcji jonów. Proces przygotowania próbiffdo analizy. jest Ipjjotrwały i bardzo pracóchłóńnypi powtarzalność, zależna od prądu jonizacji, pozostawia wiele dp_; życzenia, Obecnie jonizację FD stosuje si| prawie wyłącznie w badaniach strukturalnych niektórych polimerów organicznych.

Najbardziej popularną obecnie techniką jonizacji jest FAB [8] polegający na bombardowaniu próbki atomami ąsybkimi. Jest ona obecnie najbardziej popularna w grupie tak zwanych jonizacji miękkich pozwalających na analizę próbek nielotnych. Pod względem formalnym FAB należy do grupy metod jonizacji nazywanych spektrometrią masową jonów wtórnych, Idea spektrometrii mas jonów wtórnych (SIMS) polega na wytworzeniu pierwotnej wiązki jonów; i skierowanie jejjpa badaną substancję nameftiną hlRspecjalny rodzaj sondy zakończonej stalową powierzchnią ściętą pod kątem w stosunku do padającej wiązki. Pod wpływem bombardowania próbki wiązką pierwotną następuje desorpcja jonów, które p'ś zogniskowaniu kierowane są do analizatora spektrometru mas. Wiązkę pierwotną stanowią najczęścig jony cg#u (Cli wytwarzane w dzialę/eęźowym. Obecnie spektrometria mas jonów wtórnych obejmuje trzy podstawowe sposoby jonizacji. Pierwszy z nich polega na bezpośrednim bombardowaniu analizowanej próbki jonami cezu. W tym przypadku substancja nanoszona jest w postaci filmu n%sondę. W trakcie bombardowania jonami #żu, jonizacji ulega tylko analizowana jjjjpstancja. Desorpcja jonów następująca w tych warunkach charakteryzuje się tym, że powstające jony pochodzą wyłącznie z substancji analizowanej. Nie zawsze możliwe jest bezpośrednie nanoszenie próbki na sondę, a bardzo często korzystniejisie warunki desorpcji Hiąga jgBIgdy analizowana próbka rozpuszczona jest w matrycy. Najczęściej jako matrycę stosuje^Bltakie substancje jak gliceryna (M. cz. 92), alkohol 3-nitrobenzylowy (M. cz. 153), trietanoloamina (M. cz. 149) itp. Matryca ułatwia desorpcję jonów z badanej próbki oraz zapewnia równomierne jej stężenie w strefie oddziaływania wiązki jonów pierwotnych. Ten typ spektrometrii nazywany jest spektrometrią mas jonów wtórnych w matrycy cieczowej (1 ,S1MS). Matryca spełnia także istotną rolę w procesie jonizacji nróbkijEBac sfe pośrednikiem w pjlskazywaniu energii niesionej przez wiązkę jonów cezowych, gdyż ulega jonizacji w pierwszej kolejności, pełniąc rolę podobną do gazu reagującego w jonizacji chemicznej. Matryce są z reguły cieczami ^:' wysokówrżąeyffii, co daje njożliwBić analizowania próbek bardziej lotnych substancji, które

1