skanowanie0002 (163)

Pomiar stężenia zanieczyszczeń gazowych spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie iskrowym, zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1995 r.

WARUNKI POMIARU

Pomiar stężenia tlenku węgla (CO) powinien być dokonany analizatorem działającym na zasadzie pochłaniania promieniowania podczerwonego, wywzorcowanym w ułamku objętościowym wyrażonym w % (% objętości spalin).

Zasadę działania tego analizatora opisuje poniższy rysunek.

Schemat działania analizatora spalin wykorzystującego zdolność pochłaniania przez gazy promieniowania podczerwonego o określonej długości fali.

Polega ona na wykorzystaniu właściwości pochłaniania przez gazy promieniowania podczerwonego o określonej długości fali. Promienie podczerwone są wysyłane jako dwie równoległe wiązki przez promienniki i. z których jedna przechodzi przez komorę porównawczą 3, a druga przez komorę pomiarową 4. Wiązki trafiają następnie do detektora 5 wypełnionego gazem CO. W komorze porównawczej znajduje się gaz (azot), który nie pochłania promieni podczerwonych. Natomiast przez komorę pomiarową przepuszcza się gazy spalinowe, pobierane w sposób ciągły z rury wydechowej pojazdu. Ich składniki, (CO, CO2, HC, NO_x) pochłaniają częściowo promieniowanie, w związku z czym wiązka ta ma mniejsze natężenie niż przechodząca przez komorę 3. w obu częściach detektora 5, oddzielonych od siebie kondensatorem przeponowym 8, występują więc różnice temperatur i ciśnień zamkniętego gazu. Spowoduje to ugięcie się przepony oraz odpowiednią zmianę pojemności kondensatora, którą przetwarza się na zmianę napięcia prądu. Napięcie to po wzmocnieniu jest doprowadzone do miernika wyskalowanego w procentach stężenia odpowiedniego składnika gazów spalinowych.