8. Oblicza się prąd pojemnościowy /' (podobnie jak Z"):
(5.15)
9. Wektor narysowany od początku układu współrzędnych do końca wektora /' jest wektorem prądu wpływającym do linii — zgodnie z prawem Kirch-hoffa jest sumą:
(5.16)
Na wykresie wektorowym na rys. 5.3 ponadto zaznaczono:
• spadek napięcia AU: jest to różnica modułów napięcia na początku i końcu linii, inaczej mówiąc różnica wskazań woltomierzy zainstalowanych w stacji początkowej i końcowej linii; na wykresie wektorowym należy rzutować np. wektor napięcia na początku linii na wektor napięcia na końcu i zmierzyć różnicę tych rzutów;
• strata napięcia A U jest to różnica wektorowa (różnica liczb zespolonych) napięcia na początku linii i na końcu linii; jest to wektor (liczba zespolona); przy przyjętym sposobie rysowania wykresu wektorowego jak na rys. 5.3 wartość liczbowa części rzeczywistej straty napięcia jest równa spadkowi napięcia.
Wykres wektorowy transformatora rysuje się podobnie jak dla linii, z tym że w schemacie zastępczym transformatora zwykle nie występują gałęzie poprzeczne (rys. 5.2), natomiast po narysowaniu wektora napięcia węzła końcowego i prądu obciążenia transformatora należy je sprowadzić do strony napięcia węzła początkowego — napięcie pomnożyć przez przekładnię, a prąd podzielić. Dalsze postępowanie jest identyczne jak dla wykresu wektorowego linii, z jednym wspomnianym wyjątkiem, że nie występują prądy Z" oraz /'.
Modelem matematycznym elektroenergetycznej sieci przesyłowej jest model admilancyjny wynikający z zastosowania metody napięć węzłowych do rozwiązywania obwodów elektrycznych. Niech dana będzie prosta przykładowa sieć przesyłowa jak na rys. 5.4, której zadaniem jest wyprowadzenie mocy z dwóch elektrowni A, D do stacji odbiorczych B, C. Sieć ta składa się z pięciu linii przesyłowych 220 kV i jednej linii przesyłowej 400 kV połączonej dwoma transformatorami 400/220 kV zainstalowanymi w stacjach C, D.
Strzałki skierowane do sieci odwzorowują bloki: generatory-transformatory w elektrowniach i sumaryczne przepływy (zastrzyki) mocy czynnej i biernej od elektrowni. Strzałki skierowane od sieci odwzorowują transformatory sieciowe redukujące napięcie z wysokiego (220 kV, 400 kV) na mniejsze (110 kV), czyli sumaryczne odpływy mocy czynnej i biernej do sieci rozdzielczej — odbiorów.
Rys. 5.4. Schemat prostej sieci przesyłowej
Schemat zastępczy tej prostej sieci przesyłowej utworzony na podstawie schematów zastępczych linii (rys. 5.1) i schematów zastępczych transformatorów (rys. 5.2) przedstawiono na rys. 5.5.
Rys. 5.5. Schemat zastępczy prostej sieci przesyłowej
Na rysunku 5.5 elementy oznaczone np. przez y są to admitancje
“12
wzdłużne gałęzi wynikające z odwrotności impedancji podłużnych linii i transformatorów, admitancje zaś poprzeczne oznaczone przykładowo przez y , y , wynikają z wartości pojemności doziemnych linii przesyłowych. “10 *-'20
Wszystkie admitancje są liczbami zespolonymi, a ich wartości tą wyrażane w Siemensach. Wartości napięć węzłowych na przykład ... są to war
tości napięć międzyfazowych na szynach stacji w postaci zespolonej (moduł
99