skanowanie0010 (58)

2011-0

iSl

■    Zwykle manifestuje się jako powierzchowny stan zapalny okrężnicy, od postaci ograniczonej do zapalenia odbytnicy, a i po stadia obejmujące cały narząd

■    Ropnie w kryptach gruczołowych zawierające nagromadzenie neutrofili, martwica nabłonka, obrzęki, krwawienia oraz skupiska komórek stanu zapalnego są charaIrterystyczne dla WZJG

■    U większości pacjentów choroba ma przebieg przewlekły z okresowymi zaostrzeniami

■    Krwawe biegunki są najczęstszym objawem

■    Przewlekła, ogniskowa choroba zapalna ze skłonnością do ziaminowania. Może obejmować cały przewód pokarmowy, od jamy ustnej do odbyt. Charakterystyczne jest nieciągłe'owrzodzenie, formowanie przetok i zmiany okołoodbytnicze

■    Segmentowe rozmieszczenie zmian chorobowych, które przerywane są odcinkami normalnej tkanki

■    Nie ma bezpośredniej korelacji między ciężkością choroby a powierzchnią zmian w przewodzie pokarmowym

■    Pacjenci zwykłe odczuwają bóle brzucha i cierpią na przewlekłe, często nocne biegunki. Towarzyszy im utrata masy ciała, niewielka gorączka i chroniczne zmęczenie

■    Nieznane pochodzenie choroby uniemożliwia w pełni

skuteczne leczenie

■    Sposób leczenia zależy od lokalizacji zmian

chorobowych

■    Cele leczenia:

■    całkowite zniesienie objawów (indukcja i utrzymanie remisji)

■    poprawa jakości życia

•    utrzymanie właściwego stanu odżywienia

•    złagodzenie stanu zapalnego, zapobieganie rozwojowi nowotworu

■    uniknięcie konieczności interwencji chirurgicznych lub przewlekłego stosowania kortykosteroidów

■    Pierwsza grupa leków o udowodnionej skuteczności w nieswoistym zapaleniu jelit

■    Prekursorem była suHasalazyna, zbudowana z sułfapirydyny (antybiotyk sulfonamidowy), połączonej wiązaniem azowym z kwasem 5-aminosalicyiowym (5-ASA)

■    Sulfapirydyna pełni funkcję przenośnika dla 5-ASA, umożliwiając jego dotarcie do miejsca absorpcji w jelicie. Bakterie jelitowe uwaln iają s-ASA z połączenia (rozszczepiają wiązanie azowe) i umożliwiają jego działanie na chorobowo zmienione miejsca. Wchłanianie do krwiobiegu sułfapirydyny nie przyczynia się do efektu terapeutycznego, odpowiada natomiast za większość działań niepożądanych.

■    Zależne od dawki działania niepożądane: nudności, wymioty, ból głowy, łysienie plackowate, jadłowstręt

■    Niekorzystny profil działań niepożądanych sułfasalazyny doprowadził do opracowania bezpieczniejszych związków, pozbawionych sulfonamidu, zawierających jedynie 5-ASA. Nawet 90% osób nietolerujących sułfasalazyny dobrze znosi terapię nowszymi pochodnymi ASA

•    Do technik mających na celu zmniejszenie systemowej absorpcji i maksymalizację miejscowego działania 5-ASA

w dalszych odcinkach    w.

przewodu pokarmowego zalicza się

■ zastosowanie materiałów

uwalniających lek w zależności    “JL

odpH

• syntezą hybryd lub dimerów gjSAjZłgiWowanych przez

•    Doustne postaci 5-ASA skutecznie indukują i utrzymują remisję w łagodnej

i umiarkowanie ciężkiej postaci wrzód ziejącego zapalenia jelita grubego, stosuje się je także w łagodnej postaci choroby Lełniowskiego-Crohha, ograniczonej do odbytnicy

a 5-AŚA w postaci czopków stosuje się w stanach zapalnych odbytnicy. Wlewki doodbytnicze wskazane są przy zapaleniu dystalnego odcinka okrążnicy. Wlewki i czopki należy podawać wieczorem

10