skanowanie0016

16 • Stropodachy dwudzielne, wentylowane powietrzem zewnętrznym

Uwagi

♦    Wielkości współczynnika przenikania depta wyznaczono uwzględniając jedynie poprawkę na nieszczelności 0,01. Liniew współczynniki przenikania depta można ewentualnie uzwględnić dla konkretną konstrukcji.

♦    Kolorem żółtym zaznaczono współczynniki U, przy których grubości izolacji termicznej są za matę. kolorem jasnoniebieskim współczynniki U. przy których spełnione są zasadnicze wymagania w zakresie izolacyjności termicznej oraz kolorem bordowym współczynniki U charakterystyczne dla budynków pasywnych.

♦    Przytoczone wyżej wielkości współczynników U wyznaczono przy założeniu, że warstwę nośną stanowi strop żelbetowy, gęstożebrowy, o oporze cieplnym R - 0,23m*'KW.

3.    Wentylacja stropodachów

Wymiana powietrza w przestrzeni wentylowanej jest potrzebna do usunięcia nadmiaru pary wodną. Przepływ powietrza umożliwiają otwory, które na ogól wykonuje się w podłużnych ścianach zewnętrznych. Powierzchnia tych otworów powinna wynosić nie mniej niż 0,15% (15 cm’ na 1 m^ł) rzutu połaci dachowej. Przy spełnieniu lego warunku zachowane są wymagania normy PN-EN ISO 6946 dotyczące warstw dobrze wentylowanych. Rozstaw otworów nie powinien być większy niż 1,0 m. Otwory należy sytuować co najmniej 5 cm powyżej górnej powierzchni izolacji termicznej i zabezpieczyć od zewnątrz siatką. Zaleca się aby otwory (na ogół są one w postaci rury) sytuować z pewnym spadkiem w kierunku na zewnątrz.

4.    Paroizolacja.

Paroizolacja nie jest konieczna, jeżeli spełnione są wymagania odnośnie wentylacji. Tylko w przypadku pomieszczeń wilgotnych (ps 2 1400 Pa) opór dyfuzyjny warstw usytuowanych od strony wewnętrznej powinien wynosić nie mniej niżlZm h hfWg. Warunek ten spełnia warstwa z betonu zwykłego o grubości co najmniej 3,5 cm. Paroizolacja powinna być w świetle tego stosowana tylko w przypadku stropu drewnianego, bowiem stropy żelbetowe spełniają powyższy warunek.

5.    Część górna stropodachu.

Część górną stropodachu stanowi podłoże pod pokiycie dachowe. Może być wykonana w postaci warstwy z płyt dachowych, spoczywających na ściankach ażurowych, względnie może to być konstrukcja drewniana.

6.    Przykłady rozwiązań stropodachów

Rysunek D1 przedstawia rozwiązanie stropodachu, który jest najczęściej stosowany w budownictwie. W celu uniknięcia uszkodzeń pokrycia i powstania pęknięć na ścianie pod okapem, należy płytom dachowym zapewnić swobodę odkształceń termicznych. Osiągniemy to stosując dylatacje obwodowe, oddzielające płyty dachowe od ścian zewnętrznych oraz dytatacje w odstępach nie większych niż 12,0 m w warstwie płyt dachowych. W celu ograniczenia przenikania ciepła przez wieniec żelbetowy do przestrzeni wentylowaną należy dodatkowo ocieplić od strony wewnętrznej ścianę na wysokości stropodachu (rys. D1).

2 1

5    Otwory wentylacyjne (rury) w odstępach nie większych niż 1 m. o łączną powierzchni nie mniejszą niż 0,15% powierzchni dachu.

6    izolacja termiczna w systemie “lekka mokra*, (zalecana grubość 15 cm).

7    Strop żetoetowy gęstożebrowy monofityczny.

Rys. Dl. Stropodach z odwodnieniem zewnętrznym i górną częścią z płyt dachovrych