Można uniknąć takiego mocowania stosując produkty URSA SF 39 lub DF 35. które dobrze zaklinują się między krokwiami dzięki wyjątkowej sile sprężystości wfókien. Dorinanie elementów o określonej szerokości redukuje odpady wełny do minimum.
Przy membranie o wysokiej paroprzepuszczalności ułożonej na krokwiach wełnę dosuwa się bezpośrednio do powłoki. Przy konstrukcji z pełnym deskowaniem lub membranie o niskiej paroprzepuszczalności zalecana jest szczelina 2 do 4 cm. Podczas układania pasów wełny przy wymaganej szczelinie wentylacyjnej szczególnie ważne jest pozostawienie drogi wentylacji. W tym celu można przymocować listwy ograniczające lub przewiązać ocynkowany drut stalowy. Grubość płyt izolacyjnych URSA FKP PLUS lub mat URSA DF40. (DF35. SF39) dolnej warstwy wynika z łącznej grubości izolacji i wynosi najczęściej 50 -100 mm.
Przed zamontowaniem profili metalowych należy umieścić w nich przycięte paski wełny URSA.
Druga warstwa ocieplenia układana jest w poprzek pod krokwiami, między listwami drewnianymi lub profilami metalowymi CD suchej zabudowy przymocowanymi do krokwi. Dolna warstwa ocieplenia przykrywa krokwie zmniejszając mostki termiczne.
HL | |
iI |
Na tak wykonaną izolacji termicznej układana jest fota paroizołacyjna. Mocuje się ją zszywkami do łat drewnianych lub w przypadku profit metalowych - taśmą dwustronni klejącą. Zakłady między pasami fofi szerokości ok. 10 cm łączy się przy pomocy tej samą taśmy Miejsca na obrzeżach fofii (połączenia z murtatą, śoaną szczytową itp.) uszczelnia się przy pomocy taśmy rozprężną.
Ostatecznym wykończeniem poddasza są płyty gipsowo-kanonowe, gipsowo-wtóknowe. panele drewniane itp. Montaż wszystkich elementów suchej zabudowy należy wykonać zgodnie z zaleceniami producentów.