Polskie W przepisach Ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej (dział II regulacje „Świadczenia z opieki zdrowotnej”) określono ramowo katalog świadczeń przysługujących świadczeniobiorcom.
Katalog ten obejmuje 22 rodzaje świadczeń, a Ustawa określa, że świadczenia te przysługują świadczeniobiorcom na zasadach w niej określonych i finansowanych ze środków publicznych (art. 15 ust. 1, ust. 2). W słowniczku pojęć zawarto ważne dla stosowania przepisów Ustawy (art. 5 pkt 34 do pkt 40) definicje: świadczenie opieki zdrowotnej obejmujące świadczenie zdrowotne, świadczenie zdrowotne rzeczowe i świadczenie towarzyszące, a także świadczenie gwarantowane, świadczenie specjalistyczne, świadczenie wysokospecjalistyczne.
Brak katalogu świadczeń finansowanych ze środków publicznych1 2, a także brak tych definicji w dotychczasowych przepisach (Ustawa z 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym) był przedmiotem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego3.
Z powyższego wynika, że świadczeniobiorcy zapewnia się i finansuje ze środków publicznych na zasadach i w zakresie określonych w Ustawie ustalonych świadczeń z opieki zdrowotnej33. Tym samym ustalenie takiego katalogu świadczeń finansowanych ze środków publicznych odpowiada wnioskom zawartym w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego.
Trzeba jednak postawić pytanie, czy na gruncie Ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej ubezpieczony odprowadzający składkę zdrowotną wie, do jakiego typu świadczeń zdrowotnych ma prawo i według jakich kryteriów formalnych będzie mógł z nich skorzystać? Na podstawie analizy Ustawy (dział II i HI) da się ustalić zakres świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących w ramach ubezpieczenia zdrowotnego24.
Można wyróżnić:'
• podstawową opiekę zdrowotną. Ubezpieczony ma prawo do pomocy lekarza, pielęgniarki i położnej na zasadach określonych Ustawą ; 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35
97
Świadczenie opieki zdrowotnej - świadczenie zdrowotne, świadczenie zdrowotne rzeczowe i świadczenie towarzyszące - znaczenie tych pojęć zostało podane wcześniej; świadczenie gwarantowane - świadczenie opieki zdrowotnej finansowane w całości ze środków publicznych, na zasadach i w trybie określonych w ustawie;
świadczenie specjalistyczne - świadczenie opieki zdrowotnej we wszystkich dziedzinach medycyny z wyłączeniem świadczeń udzielanych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej; świadczenie wysokospecjalistyczne - świadczenia opieki zdrowotnej lub procedura medyczna spełniające łącznie następujące kryteria:
a) udzielenie świadczenia wymaga wysokiego poziomu zaawansowania technicznego świadczeniodawcy i zaawansowania umiejętności osób udzielających świadczenia,
b) koszt jednostkowy świadczenia jest wysoki.
Opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.
W opinii wnioskodawców (czyli grupy posłów na Sejm RPIV Kadencji) zaskarżających Ustawę o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym do Trybunału Konstytucyjnego brak w tej Ustawie odpowiedniej definicji świadczeń zdrowotnych, a także świadczeń pielęgniarskich i położniczych — nawet jeżeli pojęcia te zostały określone w innych Ustawach jest naruszeniem dyspozycji zawartych w art. 68 ust. 2 Konstytucji RP. Nie został bowiem ustalony zakres świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Trybunał Konstytucyjny uznał te zarzuty za uzasadnione, ponieważ w swoim orzeczeniu stwierdził: „...przyjęte rozwiązania legislacyjne nie doprowadziły do realnej poprawy sytuacji jednostek w zakresie ochrony zdrowia. Ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w NFZ nie realizuje wymagań art. 68 ust. 2 zd. 2 Konstytucji. Ubezpieczony odprowadzający tzw. składkę zdrowotną nie wie, do jakiego typu świadczeń zdrowotnych ma prawo. Ustawa nie określa bowiem ani koszyka świadczeń gwarantowanych, ani świadczeń po-nadstandardowych finansowanych ze środków własnych pacjenta, ani nawet jednoznacznych kryteriów formalnych, według których następować będzie konkretne ustalenie zakresu należnych pacjentowi świadczeń w ramach odpowiedniej ustalonej w Ustawie procedury. Nasuwa to wymóg ustuwowego określenia zakresu świadczeń finansowanych ze środków publicznych (art. 68 ust. 2 zd. 2 Konstytucji). Niedookreśloność i wieloznaczność podstawowych pojęć używanych w Ustawie (np. świadczenie ponadstandardowe) stanowi także złamanie zasady przyzwoitej legislacji (art. 2 Konstytucji)". (DzU nr 5, poz. 37). Krytycznie na temat tego orzeczenia J. Jończyk, O wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie NFZ, PiZS 2004, nr 4, s. 2 i nast.
23 Na temat kwalifikacji prawnej świadczeń zdrowotnych zob. J. Jończyk, Prawo zabezpieczenia społecznego. Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, bezrobocie i pomoc społeczna, Zakamycze, Kraków 2001, s. 318 i nast. Świadczenia finansowane ze środków publicznych:
badania diagnostyczne, w tym medyczną diagnostykę laboratoryjną;
świadczenia na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób, w tym obowiązkowe szczepienia ochronne;
podstawową opiekę zdrowotną;
świadczenia w środowisku nauczania i wychowania;
ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne;
rehabilitację leczniczą;
świadczenia stomatologiczne;
leczenie szpitalne;
świadczenia wysokospecjalistyczne;
leczenie w domu chorego;
badanie i terapię psychologiczną;
badanie i terapię logopedyczną;
świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze, w tym opiekę paliatywno-hospicyjną;
pielęgnację niepełnosprawnych i opiekę nad nimi;
opiekę nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu;
opiekę nad kobietą w okresie karmienia piersią;
opiekę prenatalną nad płodem i opiekę nad noworodkiem oraz wstępną ocenę stanu zdrowia i rozwoju niemowlęcia;
opiekę nad zdrowym dzieckiem, w tym ocenę stanu zdrowia i rozwoju dziecka do lat 18;
leczenie uzdrowiskowe;
zaopatrzenie w produkty lecznicze, wyroby medyczne i środki pomocnicze;
transport sanitarny;
ratownictwo medyczne.
Na temat zakresu świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących w ramach ubezpieczenia zdro
wotnego, zob. A. Sidorko, Świadczenie opieki zdrowotnej przysługujące w ramach ubezpieczenia zdro
wotnego, „Ubezpieczenie społeczne w praktyce” (Aktualizacja nr 41, styczeń 2005 r;j; ' '
Ustawa określa, który lekarz, pielęgniarka czy położna są personelem ubezpieczenia zdrowot
nego, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej,
ustala zasady ich wyboru i zmiany. Określa obowiązki podmiotu udzielającego świadczeń z zakresir
podstawowej opieki zdrowotnej w szczególności dostęp do opieki ambulatoryjnej (w tym opieka
w domu chorego), dostęp do badań diagnostycznych (dział II Ustawy - „Świadczenia opieki
zdrowotnej”, dział III - „Zasady udzielania świadczeń opieki zdrowotnej”, a także art. 55 i n.J.