skanuj0002 (183)

OBRAŻENIA ZAMKNIĘTE ŚCIĘGIEN IWIĘZADEŁ

Przy przerwaniu całkowitym ścięgna lub więzadła zniszczeniu ulega ich ciągłość anatomiczna, czego następstwem jest nienaturalna ruchomość odpowiedniego odcinka szkieletu. Miejscowo występuje obrzęk i ból.

U małych zwierząt do przerwania więzadła i ścięgien dochodzi na skutek wypadków np. komunikacyjnych, a u dużych zwierząt poprzez nadmierne obciążenia np. . u koni najczęściej dochodzi do przerwania ścięgna zginacza i brzuśca mięśnia międzykostnego pośrodkowego, rzadziej do rozerwania ścięgna Achillesa, mięśnia strzałkowego trzeciego.

U psów natomiast często zerwaniu ulega ścięgno Achillesa, a szczególne miejsce zajmuje przerwanie więzadeł krżyżowych kolana, gdzie przyczynami są:

a)    przerwanie zdrowego więzadła przy nadmiernym wysiłku

b)    przerwanie zmienionego procesem degeneracyjnym więzadła przy obciążeniu fizjologicznym

Do odnowy przerwanych włókien ścięgna nie dochodzi nigdy.

Przerwanie goi się na drodze naprawy, a zatem za pomocą tkanki zastępczej. Początkowo powstaje obfita tkanka ziaminowa wywodząca się z ościęgnej. która wypełnia lukę między kikutami ścięgnowymi łącząc je na nowo. Tkanka ziaminowa stopniowo zmienia się w mocna, bogatą we włókna tkankę bliznowata, składającą się głównie z włókien kolagenowych. Na skutek obciążenia włókna ułożone początkowo nieregularnie ulęgają uporządkow an i u zgodnie z kierunkiem pierwotnego przebiegu ścięgna. Wraz ze zwiększeniem wytrzymałości blizny na obciążenie objawy mijają.

Rokowanie przy zerwaniach wewnątrz pochewek ścięgnowych jest niepomyślne, ponieważ tk. ziaminowa zaczynająca się od kikutów' pojawia się w ilości niewystarczającej na połączenie ( kikuty ulęgają tylko zaokrągleniu )lub tez w’ tworzeniu ziarniny bierze udział pochewka ścięgnowa doprowadzając do zrostu z kikutami ścięgna. W obu przypadkach dochodzi do znacznych i trwałych zaburzeń czynności ścięgna.

Niekorzystne warunki leczenia obserwuje się również w sytuacji gdy nastąpi przerwanie w' miejscu przyczepu ścięgna do kości . W przypadku gdy niemożliwe jest leczenie operacyjne, na skutek mchu nie powstaje lub powstaje niewystarczające połączenie włókniste.

Leczenie polega na operacyjnym zszyciu przerwanego więzadła lub ścięgna, a następnie odciążeniu poprzez nałożenie opatrunku usztywniającego. Takie postępowanie jest możliwe u małych zwierząt, u dużych bardzo rzadko .

Przy zerwaniu więzadła krzyżowego kolana leczenie operacyjne polega na odtworzeniu go z innych tkanek ( np. powięzi) lub materiałów' sztucznych ( np. nici).