E =
w zakresie wydłużeń sprężystych proporcjonalnych, czyli w zakresie, w którym krzywa rozciągania jest linią prostą (rys. 2.1).
Rys. 2.1
Moduł Younga jest równy współczynnikowi kierunkowemu odcinka prostoliniowego wykresu rozciągania = /(/>•) J, a więc co do wartości liczbowej
równy jest tangensowi kąta a pochylenia liniowej części wykresu rozciągania:
E = tg a. (2.2)
Metody wyznaczania modułu Younga
Dla większości materiałów sprężysto-plastycznych, a w szczególności dla stali niskowęglowej, wykres rozciągania jest w początkowej fazie linią prostą. Moduł Younga wyznacza się wówczas zgodnie z podanym wyżej określeniem. W celu uniknięcia błędów występujących w początkowej fazie wykonywania próby rozciągania moduł E wyznaczamy nic od wartości zerowej naprężeń i odkształceń, lecz między dwiema dowolnie przyjętymi wartościami naprężeń leżącymi na prostoliniowej części wykresu. Moduł Younga oblicza się więc (rys. 2.2) według wzoru:
<t2 — 0\ F2 - F,
Cj-U, 50(«2 - f*|) ’
(2.3)
gdzie F,, F2, 4§ c2 oznaczają odpowiednio: wartości sil rozciągających próbkę i odkształceń jednostkowych w dolnym i górnym punkcie pomiarowym, a S0 jest polem powierzchni pierwotnego przekroju poprzecznego próbki. Aby pomiar byl dokładny, różnica pomiędzy siłami F2 i F, powinna być możliwie duża.
F
Rys. 2.2
Dla niektórych metali, na przykład dla żeliwa i stali sprężynowej, wykres rozciągania nie ma części prostoliniowej. W takich przypądkach wyznacza się moduł sprężystości wzdłużnej styczny lub siccz.ny.
^7 Moduł styczny li, równy jest langcnsowi kąta pochylenia stycznej do krzywej rozciągania w dowolnym punkcie.
%/ Moduł sieczny ICX równy jest langcnsowi kąta pochylenia siecznej wykreślonej na krzywej rozciągania przez dwa dowolne punkty.
Moduły te określa się w zakresie obciążeń odpowiadających naprężeniom wynoszącym 10 Js- 90% umownej granicy sprężystości. Na rysunku 2.3 przedstawiono wykres rozciągania żeliwa szarego Żł 25. Dla punktu krzywej rozciągania odpowiadającego naprężeniom <j0 = 120 MPa moduł styczny
Ia 100 MPa
3
0,77-105 MPa.