skanuj0011 (151)

20

Regionizacja przyrodniczo-leśna

0    odmiennej budowie: Karpaty wewnętrzne i zewnętrzne. Karpaty wewnętrzne to: Tatry, Podhale (leżące u podnóża Tatr)

1    Pieniny. Karpaty wewnętrzne podzielono na zachodnie (Beskidy) i wschodnie (Bieszczady).

Klimat górzystej części Karpat jest dość surowy i wilgotny. Znacznie cieplejszy jest obszar Pogórza Karpackiego, gdzie występuje również znaczna ilość opadów. Średnia roczna temperatura wynosi 5,7-8,5°C, a roczne opady kształtują się w granicach 654-989 mm. Lesistość krainy przekracza 40%, a najwyższa jest w Dzielnicy Tatr - ponad 70%. Występowanie siedlisk leśnych wiąże się ściśle z wysokością terenu. Siedliska nizinne zajmują zaledwie 1,3%, wyżynne 25,9% powierzchni. Dominuje żyzny las wyżynny (4,6%), głównie w Dzielnicy Podgórza Środkowobeskidzkiego. Siedliska górskie zajmują 72,8%, z tego 0,2% w reglu górnym. Wśród siedlisk górskich przeważają siedliska żyzne lasu górskiego. Odznaczają się one glebami szkieletowymi, a niżej - glebami brunatnymi powstałymi z fiszo.

Najliczniej występującym gatunkiem panującym i współ-panującym jest buk zwyczajny, zajmujący 31% powierzchni. Najwyższy udział buka, prawie 40%, jest w Dzielnicy Gorców oraz Dzielnicy Beskidu Sądeckiego, najniższy (ok. 6%) w Dzielnicy Podhala i Dzielnicy Tatr. Tworzy lite drzewostany bukowe, w górach w zmieszaniu z jodłą, na wyżynach z sosną lub jodłą. Jodła pospolita tworzy drzewostany na powierzchni 21,6% (jako gatunek panujący lub wspólpanujący). Największy jest jej udział (42%) w Dzielnicy Beskidu Makowskiego, najmniejszy w Dzielnicy Beskidu Śląskiego i Małego oraz w Dzielnicy Tatr (ok. 2%). Najczęściej występuje ze świerkiem i bukiem, a na wyżynach także z sosną. Świerk pospolity dominuje na 17,55% powierzchni tej krainy i ma tu dwa zasięgi: wschodni i zachodni, z pasem bezświerkowym położonym głównie w Dzielnicy Podgórza Środkowobeskidzkiego. Najliczniej reprezentowany jest w Dzielnicach Tatr i Podhala ponad 75%. Natomiast najbardziej wartościowe ekotypy świerka (świerk istebniański) występują na terenach Beskidu Śląskiego i Żywieckiego. Tam też jest wysoki udział tego gatunku. Gatunkiem panującym jest głównie w reglu

Regionizacja przyrodniczo-leśna

górnym i górnej strefie regla dolnego, gdzie tworzy lite drzewostany. Na siedliskach wyżynnych najczęściej występuje / hukiem i jodłą, a jeszcze niżej z sosną. Sosna zwyczajna jako gatunek panujący zajmuje 17,5% powierzchni. Głównie występuje na pogórzu, gdzie tworzy lite drzewostany lub występuje w zmieszaniu z jodłą lub bukiem. Dąb (głównie bezszypułkowy) zajmuje 3,8% powierzchni. Występuje przede wszystkim na siedliskach wyżynnych i nizinnych, najczęściej w domieszce z jodłą i sosną.

Olsza czarna i szara są gatunkami współpanującymi na powierzchni 5,4%, z tym że udział olszy czarnej jest mniejszy i występuje ona głównie w dolinach strumieni i rzek. W Dzielnicy Bieszczad dominuje olsza szara - ponad 15%, tworząc liczne samosiewne zapusty.

Brzoza brodawkowata w tej krainie ma najmniejszy udział w kraju, zaledwie 1,3%. Należy odnotować znaczne domieszki modrzewia głównie na pogórzu oraz jaworu występującego przede wszystkim w reglu dolnym.

Wszystkie dane statystyczne oraz niektóre opisowe zawarte w tym rozdziale zaczerpnięto z .Siedliskowych podstaw hodowli lasu’ (DGLP Warszawa 2003 r.).