30 Agresja seksualna
pochwy. Zdarza się to często u mężczyzn poprawnie reagujących seksualnie w sytuacjach, gdy nie wymuszają na kobiecie aktu płciowego, czyli w sytuacjach normalnych! Autorzy uważają, że ten rodzaj gwałtu stano-wijormę odwetu mężczyzny za upokorzenia japćti doznały "kobiet, upust tłumionej agresji do kobiet z matką na czele! Dowodem na słuszność takiego przypuszczenia ma być to, że indagowani przez autorów mężczyźni popełniający ten rodzaj gwałtów twierdzili, że po spełnieniu takiego aktu, i to nawet wtedy, kiedy nie doszło do „rozładowania” seksualnego, czują się uspokojeni i przez pewien czas nie wykazują tendencji do podobnych zachowań. Są to więc formy dewiacji epizodycznych.
1 Gwałt władczy (power rape) jest stosunkowo najmniej brutalny - jegó~głównym motywem jest udowodnienie przewagi nad ofiarą. Seks stanowi najlepszą, zdaniem sprawcy, metodę upokorzenia i podporządkowania sobie ofiary. „Ten rodzaj gwałtu jest desperackim poszukiwaniem utraconej wiary w siebie, próbą pozbycia się boleśnie odczuwanego poczucia beznadziejności, niekompetencji i ogólnego doświadczania małej wartości przez sprawcę” (Groth, Burgess, Holmstrom, 1977, s. 217). Marzeniem sprawcy tego typu gwałtu jest zdobycie podziwu i uznania ze strony ofiary, dlatego najczęściej fantazjują oni o zachwycie i uwielbieniu otoczenia, głównie kobiet, wywołanym ich władczym zachowaniem. Owe marzenia i fantazje głęboko sfrustrowanego na punkcie swego męskiego wizerunku sprawcy powodują to, że na ogół .planuje on gwałt i przygotowuje, starannie jego scenariusz. Trudno jednak u sprawców gwałtu władczego określić nawet w przybliżeniu najczęściej -występujący splot bodźców uruchamiających mechanizm reagowania gwałtem, określany jako „sytuacja spustowa”, ponieważ pozostaje on nieprzewidywalny.
W tym typie gwałtu z reguły dochodzi do penetracji pochwy, ale najczęściej stosunek płciowy nie przebiega prawidłowo, trwa albo bardzo krótko ze względu na przedwczesny wytrysk nasienia, albo nie kończy się ejakulacją, jako że duże napięcie emocjonalne odczuwane przez sprawcę nie pozwala na niezbędne w tym celu rozluźnienie mięśni zwieraczy, a po pewnym czasie wytraca się wzwód prącia. Oba te niepowodzenia w spełnieniu aktu płciowego doprowadzają do pogłębienia u sprawcy urazu na punkcie własnych „męskich” sprawności, co na zasadzie błędnego Jcoła prowadzi do intensyfikacji chorobliwych marzeń i nasilania częstotliwości „władczych” gwałtów_
Inną właściwością tego rodzaju gwałtów jest to, że w czasie ich popełniania sprawca dokonuje prób nawiązania kontaktu z ofiarą, najczęściej poprzez zadawanie pytań, z reguły na temat jej życia intymnego i doświadczeń w dotychczasowych kontaktach seksualnych. Często taki sfrustrowany gwałciciel wydaje ofierze różne polecenia, dotyczące jej zachowania w czasie wymuszanego kontaktu seksualnego. Bardzo znamienne, że kiedy - co się czasami zdarza - nastąpi obopólne porozumienie sprawcy i ofiary, i ofiara się zgodzi na odbycie stosunku, sprawca momentalnie traci impet i najczęściej rezygnuje z prób podejmowania stosunku seksualnego. Godząc się na stosunek, kobieta nie daje takiemu ósobnikowTtak potrzebnego jego sponiewieranej godności poczucia jej bezwzględnego zdominowania i całkowitego podporządkowania. W tym typie gwałtu zawarty jest w najwyższym stopniu wyostrzenia nierozwiązywalny dylemat postaw kompensacyjnych u osób cierpiących na poczucie małej-wafEoscit
^jdyby perwersyjną-agresj ę można było uznać za drogę do seksualnego spełnienia, frifgwałt sadystyczni byłby jedynym rodzajem przestępstwa seksualnego nastawionym przede* wszystkim na osiągnięcie satysfakcji seksualnej. Wydaje się, że takie przypuszczenie ma uzasadnienie zdroworozsądkowe, ale jest to przypuszczenie biedne! „„Gwałt sadystyczny nie jest agresywną formą wyrażenia potrzeb seksualnych, jest on bowiem seksualną forma wyrażenia agresji” (Mosher, 1991, s. 201). Mająca ujście w gwałcieTadystycznym seksualizacja agresji powoduje-szereg właściwo-ścfHotyęzących przebiegu „,t.egQ.xo.dzaju.pjzeitępstwa.
Przede wszystkim sprawca starannie selekcjonuje ofiary. Podstawę takiej selekcji stanowi przede wszystldm" podobieństwo (faktyczne lub symboliczne) do osoby czy osób, które wcześniej, nierzadko w dzieciństwie spowodowały u sprawcy głęboko tkwiący- uraz psychiczny, a także podobieństwo do osób, których gnębienie w bardziej lub mniej odległej przeszłości wywoływało seksualne podniecenie.
Gwałt sadystyczny jest z reguły rozciągnięty w czasie, podczas jego trwania sprawca dokonu]e bowiem szejęgu, ęząsami nawet bardzo wymyślnych 1 skomplikowanych zestawów tortur, które dostarczają mu seksualnych-padniet. Nierzadko skłonność do sadystycznych gwałtów przeradza się w inną, bardziej jeszcze makabryczną metodę wyszukiwania satysfakcji seksualnych, a mianowicie mordów (najczęściej seryjnych) na tle lubieżnym, o których będzie mowa w następnym "podrozdziale. Podobnie jak w przypadku omówionych typów gwałtów, także i w tej postaci istnieją ewidentne dowody na to, że nie są to akty nastawione przede wszystkim na rozładowanie „głodu seksualnego”, często