skanuj0004 (460)

5. Międzynarodowe aspekty ochrony przyrody 158

ekosystemów i krajobrazów, naturalnych lub nieznacznie przekształconych; dozwolonych metod pozyskiwania zasobów przyrodniczych; monitoringu przyrodniczego; tworzenia baz danych i przepływu informacji o stanie zasobów przyrodniczych; badań naukowych i edukacji ekologicznej; zasad zrównoważonego rozwoju na obszarach przyrodniczo wrażliwych. Poszczególne konwencje były sporządzane i przyjmowane w różnym czasie, dlatego też ich problematyka częściowo się pokrywa. Ogromnie pojemna jest, ratyfikowana przez większość krajów świata, Konwencja

0    różnorodności biologicznej. Zdaniem wielu specjalistów wchłonęła ona intencje

1    przepisy konwencji chronologicznie starszych, podważając tym samym ich rację bytu. Dla porządku konwencje zostaną jednak krótko omówione w takiej kolejności, w jakiej były ratyfikowane przez Polskę.

Konwencja ■ Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie Ramsarska międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego (Comention on Wetlands of International Importance Espedally as Waterfowl Habitat, The Ramsar Comention), nazywana w skrócie Konwencją Ramsarską, jest jedną z najstarszych, wielostronnych umów międzynarodowych, w całości poświęconych ochronie przyrody (ramka 5.1).

Cel Konwencji Celem konwencji jest ochrona wszelkiego rodzaju mokradeł (wetlands): jezior, Ramsars iej b_agj_eri} torfowisk, rzek i innych wód płynących, lagun, raf koralowych, wybrzeży i zatok morskich, łącznie z przybrzeżnymi wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza 6 m, a nawet sztucznych zbiorników wodnych, jeśli są one ostoją ptaków.

Obszar wodno-błotny może uzyskać status obszaru o znaczeniu międzynarodowym, jeśli spełnia przynajmniej jeden z następujących warunków:

■    stanowi reprezentatywny, rzadki lub unikatowy, typ naturalnego lub zbliżonego do naturalnego obszaru wodnego lub błotnego w danym regionie biogeograficznym;

■    jest środowiskiem życia rzadkich, narażonych lub zagrożonych wyginięciem gatunków albo zagrożonych zbiorowisk roślinnych lub zespołów zwierząt;

■    jest środowiskiem życia populacji gatunków roślin i zwierząt, istotnych dla zachowania różnorodności biologicznej danego regionu biogeograficznego;

■    ma szczególne walory jako siedlisko gatunków roślin i zwierząt w ich krytycznej fazie cyklu biologicznego;

■    jest miejscem gromadzenia się co najmniej 20 tys. ptaków wodnych albo co najmniej 1% osobników populacji jednego z gatunków lub podgatunków ptaków wodnych;

■    jest środowiskiem życia znacznej liczby rodzimych podgatunków, gatunków lub rodzin ryb i ich stadiów rozwojowych oraz miejscem kształtowania się relacji międzygatunkowych i międzypopulacyjnych, decydujących o walorach przyrodniczych i gospodarczych tego obszaru oraz o jego znaczeniu w zachowaniu globalnej różnorodności biologicznej;